1- بى ‏اعتنایان به جنگ وفرمان رهبرى، باید تنبیه شده وتا مدّتى پشت سر گذاشته شوند. «خُلّفوا»
2- قهر، بى ‏اعتنایى و بایکوت، یکى از شیوه‏ هاى تربیتى براى متخلّفان و مجرمان است. «ضاقت علیهم الارض... ظنّوا ان لا ملجأمن اللَّه»
3- مبارزه‏ى منفى با متخلّفان، جامعه را براى آنان زندانى بى‏نگهبان و مؤثّر مى‏سازد. «ضاقت علیهم الأرض»
4- با آنکه پیامبر، مظهر رحمت الهى است، امّا به عنوان مرّبى، از اهرم قهر هم استفاده مى‏ کند.«ضاقت علیهم انفسهم»
5 - یکى از عذاب‏ها عذاب وجدان است. «ضاقت علیهم انفسهم»
6- یأس از مردم، زمینه ‏ساز توبه و توجّه به خداست. «لاملجأ ... ثم تابَ»
7- توفیقِ توبه نیز در سایه‏ ى لطف و عنایت الهى است. اوّل خداوند لطف خود را به انسان باز مى‏گرداند، «تاب علیهم» تا انسان توفیق پشیمانى و عذرخواهى و توبه پیدا کند، «لیتوبوا» و همین که توبه کرد، باز خداوند توبه‏ى او را مى‏پذیرد. «انّ اللّه هو التوّاب»
8 - پس از یک دوره مبارزه‏ ى منفى وبى اعتنایى و بایکوت، شرایط مناسب را براى بازسازى خلافکاران به وجود آوریم تا بازگردند و بعد از آن نیز ما با مهربانى آنان را پذیرا باشیم. «تاب علیهم لیتوبوا انّ اللّه هو التوّاب»

[ نظرات / امتیازها ]

مبارزه‏ى منفى با متخلّفان، جامعه را براى آنان زندانى بى‏نگهبان و مؤثّر مى‏سازد. «ضاقت علیهم الأرض»
[ نظرات / امتیازها ]