روشنى روز و تاریکى و آرامش شب دو نعمت بزرگ الهى است که مورد سوگند خداوند قرار گرفته است. {و الضّحى و الّیل اذا سجى} [ نظرات / امتیازها ]

این سوره که از سوره‏هاى مکى است ، و طبق بعضى از روایات وقتى نازل شد که پیامبر (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏) بر اثر تاخیر و انقطاع موقت وحى ناراحت بود ، و زبان دشمنان نیز باز شده بود ، سوره نازل شد و همچون باران رحمتى بر قلب پاک پیامبر (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏) نشست ، و تاب و توان تازه‏اى به او بخشید و زبان بدگویان را قطع کرد .


[ نظرات / امتیازها ]

ای کاش بهشت را

به بهانه می دادند

به بهانه بودن با تو...

سلام آقای مهر بهشت را به بهانه می دهند؟به کدام سوی این حرم بنگرم نگاه شماست؟می بینید حال مرا؟ حرف هایم را آمده بودم ،برایتان رج به رج ببافم، برایتان بخوانم ،پرواز کنم با نگاهتان ..حالا که به لحظه دیدار رسیده ام، از پشت پرده های خیس چشم هایم ،نظاره گر حضور بارانی ام که بر سطح روح تکه تکه ام می بارد.دل خسته ها را راه می دهی ؟دل شکسته ها کجای کنج حرمت بنشینند نوازشگری؟ دست هایم را که با ایمان پر کرده بودم، هربار به ضربه ای از مشت روزگار خالی شد،حالا که اینجایم دست های ایمانم خالی است ...های های یار دلجویم، فرش های خانه ام شده بودند غم خوار اشک های بی صدایم از فراق ها و جفاهایی که آتش بی مهری های دنیا به جانم می زد... کجا مرا سزاوار مهربانیت ..لبخندت...آرامشت...بی تابی ام،تاب نگاهت را ندارد...نگاهم نکن!



دوستان شرح پریشانی من گوش کنید/داستان غم پنهانی من گوش کنید

قصه بی سرو سامانی من گوش کنید/گفت و گوی من و حیرانی من گوش کنید

شرح این آتش جانسوز نگفتن تاکی؟/سوختم؛سوختم؛این راز نهفتن تاکی؟

بلال اذان بگو با همان بریده بریده کلماتت

تا بریدگی وجدان،بهانه نشود برای خاموشی

مریم سکوتت را بشکن

رازت به تیغه تهمت ضرب دیده است

مجنون بس کن !نزن این نی دوری لیلی را ،غمهایم سنگین است ،نسوزان جگر زلیخا را!من یوسفی بلد نیستم در این سودای مهجور عشق...

صفورا سنگ بینداز می خواهم راه حرمش را بیابم ،چشمهایم کم سو است کجاست عصای موسی ای که بر آن تکیه زنم ؟کجاست دست های مسیحایی که نفس اهورایی اش ،بینایی بنشاند بر دیدگانم...سال هاست که خواب رفته ام در این غار فراموشی،سکه هایم غیر از تو جایی خریدار ندارد...در دل ماهی دلتنگی ها،نفسم بند آمده است ،مونس دل این یونس می شوی؟

فرق داری با همه...فرق داری باهمه آن ها که آدم ها را پله می کنند تا به آسمان آرزوهای رنگارنگ بی رنگشان برسند...به معراج رفتی و برگشتی خواستی که باز هم میان ما باشی ،در میان کسانی که کوفی شده اند برای علی ات که درد هایش را برای چاه نجوا می کرد و آب راز دار سر قلب علی است ...آبی که مهر زهرا است ،دل صخره هارا می شکافد و سیراب می کند لب های تشنه و خسته مان را...با مهرت وضو می گیرم زهرا و سر علی را بر صورتم نقش می زنم تا دلم روشن شود برای آنکه ببینم پرچم حسین راکه بر بلندای تاریخ می درخشد:اگر دین ندارید،آزاده باشید...

[ نظرات / امتیازها ]