صحفى که در آن احکام و قضایایى است قائم به امر مجتمع انسانى، و اداره کننده آن به بهترین وجه، و حافظ مصالح آن.

که آن حجت و بینه روشنى که از ناحیه خداى تعالى براى آنان آمده، عبارت است از رسولى از ناحیه خدا، که براى مردم صحف آسمانى پاک را مى‏خواند، پاک از پلیدى باطل.

خداى تعالى کسانى را که به رسالت و یا دعوت رسول خدا (ص) کافر شدند، و یا به قرآن کفر ورزیدند، رها نخواهد کرد، تا آنکه بینه و دلیل روشن که همان رسول خدا (ص) است براى آنان بیاید، (و ساده‏تر آنکه خداى تعالى دست از هدایت این کفار بر نمى‏دارد تا زمانى که حجت بر آنان تمام شود، و خودشان یقین کنند که محمد (ص) رسول خدا است، و راست مى‏گوید، و لجاج و عناد وادار به کفرشان ساخته).