توصیه بزرگان درباره اهمیت نماز

تاریخ نگارش : ششم خرداد 1391

توصیه بزرگان درباره اهمیت نماز
حاجیه تقی زاده فانید

نماز در سیره عملی بزرگان

حضرت امام خمینی(ره) و تقیّد به نماز اول وقت

حجت الاسلام انصاری می‎گوید : امام در روزهای آخر عمرشان می‎خواستند بخوابند به من فرمودند: اگر خوابیدم برای اول وقت نماز صدایم بزن.

گفتم: چشم دیدم اول وقت شد و امام خوابیده‎اند حیفم آمد صدایشان بزنم ـ عمل جراحی، سرم به دست، گفتم صدایشان نزنم بهتر است.

چند دقیقه‎ای از اذان گذشت وامام چشمهایشان را باز کردند. گفتند:‌وقت شده؟، گفتم: بله امام فرمودند: چرا صدایم نزدی؟ گفتم: ده دقیقه بیشتر وقت نگذشته است. گفتند: مگر من به شما نگفتم ـ

امام سپس فرزندش را صدا زدند که«احمد بیا » و فرمودند: ناراحتم، از اول عمرم تا حالا نمازم را اول وقت خوانده‎ام چرا الان که پایم لب‎گور است، ده دقیقه تأخیر افتد.[۱۶]

آخوند خراسانی (ره) و تقیّد به نماز جماعت و نافله‎ها

مؤلف کتاب«حیوه الاسلام»می‎نویسد : «آخوند در دو وقت صبح و مغرب، نماز به جماعت می‎گذارد الا در ماه مبارک رمضان که هر سه وقت نماز را به جماعت ادا می‎نمود و نوافل شبانه روزی از آن جناب فوت نمی‎شد، لکن نه صرف ادای تکلیف باشد بلکه روح جذبه حق از عباداتش هویدا بود»[۱۷]

علامه امینی (ره) و عشق به نماز

علامه امینی(ره) مدت سه شب در حرم امام رضا(ع) بود و هر شب هزار رکعت نماز می‎خواند به او گفتند: شما خسته نمی‎شوید؟

فرمود: مگر ماهی از شنا خسته می‎شود که من از نماز خسته شوم؟![۱۸]

مرحوم سید مرتضی(ره) و عشق به نماز

ایشان در هنگام مرگ وصیت کردند که : «تمام نمازهای مرا که در طول عمرم خوانده‎ام به نیابت از من دوباره بخوانید.» وقتی از علت آن سؤال کردند، این طور جواب فرمودند: «من علاقه‎مند به نماز و عاشق راز و نیاز با خدا بودم و از آن لذت فراوان می‎بردم و همیشه قبل از رسیدن وقت نماز برای آن لحظه شماری می‎کردم. به همین دلیل شاید نماز‎های من صد در صد خالص برای خدا نبوده و لذت روحی خودم در به جا آوردن آنها نقش داشته و نمازی که یک درصد هم برای غیر خدا باشد، شایسته‌ در‎گاه خدا نیست.»[۱۹]

بوعلی سینا (ره) و حل مشکلات علمی با نماز

ایشان هرگاه در فهم و حل مسأله‎ای در می‎ماندند، بر می‎خاست و وضو می‎گرفت و به سوی مسجد جامع می رفت. در آن جا نماز می‎خواند و به درگاه خدا برای حل مشکل دعا می‎کرد و فهم و حل آن مسئله برایش آسان می‎شد. [۲۰]

آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) و شصت سال نماز جماعت

در یادداشتهای ایشان آمده است : «هنگامی که در قم سکونت کردم (۱۳۴۳) صبحها در حرم حضرت معصومه (س) اقامه نماز جماعت نمی‎شد و من تنها کسی بودم که این سنت را در آن جا رواج دادم و از شصت سال پیش به این طرف صبح زود و پیش از باز شدن درهای حرم مطهر و زود‎تر از دیگران می‎رفتم ومنتظر می ایستادم. در زمستانها بیلچه‎ای کوچک به دست می‎گرفتم و راه خود را به طرف صحن باز می‎کردم تا خود را به حرم برسانم. در آغاز خود به تنهائی نماز می‎خواندم. تا پس از مدتی یک نفر به من اقتدا کرد و پس از آن افراد دیگر هم آمدند و به این ترتیب نماز جماعت را در حرم آغاز کردم»[۲۱]

آیت الله العظمی مرعشی(ره) و نماز شب

در وصیتنامه ایشان آمده است :‌«سجاده‎ای که هفتاد سال بر روی آن نماز شب به جا آورده‎ام و تسبیحی از تربت امام حسین (ع)‌که با آن در سحرها به عدد دانه‎هایش استغفار کرده‎ام با من دفن شود.»[۲۲]

آیت الله قاضی (ره) وسفارش به نماز شب

علامه طباطبائی (ره) فرمودند: چون به نجف اشرف برای تحصیل مشرف شدم گاهی به محضر مرحوم قاضی شرفیاب می‎شدم. تا این که یک روز در مدرسه‎ای ایستاده بودم که مرحوم قاضی از آن جا عبور می‎کردندـ چون به من رسیدند دست خود را روی شانه من گذاردند و گفتند : «ای فرزند!دنیا می‎خواهی نماز شب بخوان،‌آخرت می خواهی نماز شب بخوان»[۲۳]

حضرت امام (ره)‌ و تقید به نماز شب

فرزند امام نقل کردند : «شبی که از پاریس عازم ایران بودیم، امام در هواپیما برای نماز شب برخاستند و چنان می‎گریستند که خدمه ارفرانس، تعجب کرده بودند و شنیدم که پرسیده بودند، آیا امام از چیزی ناراحت است؟ من گفتم : که کار هر شب امام است .[۲۴]

پی نوشت:

[۱۶] . حیات عارفانه فرزانگان، ص ۱۳

[۱۷] . سیمای فرزانگان، ۱۶۹

[۱۸] . حیات عارفانه فرزانگان، ص ۵۷

[۱۹] . سیدمرتضی پرچمدار علم و سیاست، ص ۶۳، محمود شریفی (سازمان تبلیغات اسلامی، دوم / ۱۳۷۴)

[۲۰] . سیمای فرزانگان / ۱۷۱

[۲۱] . حیات عارفانه‎ی فرزانگان، ص ۴۰

[۲۲] . فرازهائی از وصیتنامه الهی، اخلاقی آیت الله العظمی مرعشی نجفی(قدس‎سره)، ص ۲۱ و ۲۲، ناشر کتابخانه معظم له (چاپ دهم / ۱۳۸۰)

[۲۳] . حیات عارفانه فرزانگان، ص ۳۵

[۲۴] . سیمای فرزانگان، ص ۲۲۰

منبع : alef.ir