تاریخ نگارش : چهارم شهريور 1391
گمان نیک(اعتماد)
سیده منصوره خادم
روزگاری در آداب و سنن ملت ما دزدان ما هم قابل اعتماد بودند ................................وقتی یارانش به او خرده گرفتند که چگونه چنین مال هنگفتی را که آسان به دست آمده بود از دست دادی در پاسخ آنان گفت:
علی ع فرمود : کسی که به تو گمان نیکی برد، گمانش را (عملاً) تصدیق کن.
در این لحظات سخت است که نیاز به کمک و همیاری داریم و همین جاست که متوجه می‌شویم زیباترین و محکم‌ترین چیزی که میتواند ویرانیها را آباد کند اعتماد است و افسوس که از میان ما رفته است،کسانی کمک میکنند و نگرانند که آیا این کمک به مقصد می‌رسد!و کسانی در پی یافتن فرد مطمئنی هستند که امانت خود را به او بسپارند تا به آسیب دیدگان برسد،ر
استی اگر در جامعه‌ای اعتماد نباشد سنگ روی سنگ بند نمی‌‌شود و هیچ چیز به سرعت سرو سامان نمی‌گیرد،روزگاری در آداب و سنن ملت ما دزدان ما هم قابل اعتماد بودند می‌گویند دزدی را اربابش مالی هنگفت به او داد که به شخصی تحویل دهد ،آن دزد هنگامی که عزم بر این داشت که آن ذخیره مالی را بدزدد آن را در کاغذی که روی آن آیه الکرسی نوشته بود پیچانده دید ،همین باعث شد که از ربودن آن منصرف شود،وقتی یارانش به او خرده گرفتند که چگونه چنین مال هنگفتی را که آسان به دست آمده بود از دست دادی در پاسخ آنان گفت:صاحبش آن را بر کاغذی که آیه الکرسی نوشته بود پیچانده بود که نشان میداد از کسی شنیده است که اگر مال خود را در کاغذی که آیه الکرسی نوشته بپیچانی هیچکس قصد ربودن آنرا نمیکند این بود که منصرف شدم زیرا من دزد مال دنیا هستم نه دزد دین!
و امروز در این لحظات بحرانی،در این ماه رمضان ما حتی به کمکی که برای مصیبت دیدگان می‌فرستیم،اعتماد نداریم و نمی‌دانیم که نتیجه چه میشود،واقعا چه کسی اعتماد ما را دزدید؟بیایید به یکدیگر اعتماد کنیم و به امانت یکدیگر خیانت نکنیم،بیایید دعا کنیم این خصلت شریف به جامعه ما برگردد،من،تو،او اعضا این جامعه هستیم ،اگر میتوانیم خودمان حامل امانتهای مردم باشیم و اگر نمیتوانیم امانت داران را بیابیم و وظیفه خود را انجام دهیم،دست در دست یکدیگر دهیم تا اعتماد دوباره به جامعه ما برگردد ،گمان نیک ببریم و در عین حال برای به ثمر رسیدن این گمان نیک تلاش کنیم...