تاریخ نگارش : بیست و ششم مهر 1392
ببین با که هم پیاله ای!
سیده منصوره خادم
و چه زیباست که خلیل را از هر ریشه‌ای بگیریم بیش از پیش به عمق و عظمت این نام پی‌ می‌بریم.

عارفان می‌گویند ابراهیم را آن جهت خلیل می‌گویند که تمام وجودش در دوستی‌ خداوند حل گشته است!،خلت به معنی‌ آمیختگیست، خلت مرتبه‌ای از محبت است که در مودت او خللی نباشد و ابراهیم چنان دوستی‌ پروردگار قلب او را پر کرده بود که از اغیار خالی‌ گشته است و این را تخلل گویند چنانکه وقتی‌ آب را در خاک بریزی تمام منفذ‌های خاک را میپوشاند و یا همچون شکر که در آب حل میشود و ابراهیم در عشق به خداوند محو شد و به سبب این تخلل خلیل الله نام گرفت....

و چه زیباست که خلیل را از هر ریشه‌ای بگیریم بیش از پیش به عمق و عظمت این نام پی‌ می‌بریم
خلیل می‌تواند از خلت (دوستی),یا خلت (حاجت),یا خل (راه شن‌زار) ,یا خلال (محبتی که در اعماق جان نفوذ کرده است)و یا خلل (لایه‌داربودن)مشتق باشد,و همین گوناگونی، رابطه دوستی‌ میان خداوند و ابراهیم را بسیار رازگونه کرده است!