2) خدایى که آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است از آنِ اوست، و واى بر کافران از عذابى سخت که دامنگیرشان خواهد شد.

3) همانان که زندگى دنیا را با شیفتگى برمى گزینند و آن را بر آخرت ترجیح مى دهند و از راه خدا ( آیینى که براى مردم مقرّر کرده است ) باز مى مانند و کج آن راه را مى طلبند. اینان در بیراهه اى هستند که با حق فاصله اى دور و دراز دارد.

4) و ما هیچ پیامبرى را جز به زبان قومش به رسالت نفرستادیم، تا پیام الهى را براى آنان به روشنى بیان کند. پس از آن، خداوند هر که را بخواهد به بیراهه مى افکند و هر کس را بخواهد هدایت مى کند و اوست مقتدرى شکست ناپذیر که کارهایش همه از روى حکمت است.

5) اى پیامبر، ما تو را به رسالت فرستاده ایم، چنان که یقیناً موسى را با نشانه هاى خود ( معجزاتى که به او دادیم ) به رسالت فرستادیم و به او گفتیم: قوم خود را از تاریکى هاى گمراهى برون آور و به سوى نورِ هدایت روانه ساز و روزهاى الهى را که حاکمیّت خدا بر همه اسباب و عوامل آشکار شد به آنان یادآورى کن. قطعاً در هر یک از آنها، براى هر کسى که در بلاها بسیار شکیبا و در برابر نعمت هاى الهى بسیار سپاسگزار باشد، نشانه هایى بر یکتایى خداست.