85) که قطعاً دوزخ را از تو و نسل تو و کسانى که تو را پیروى کنند، از همگى، پر خواهم کرد.

86) بگو: من از شما براى رساندن پیام قرآن هیچ مزدى نمى خواهم، و من از کسانى نیستم که خود را به چیزى آراسته سازم که در من نیست.

87) قرآن وسیله کسب مال نیست، بلکه تنها تذکّرى براى جهانیان است.

88) و قطعاً پس از مدتى، آنچه را که قرآن از آن خبر مى دهد خواهید دانست.

2) ما این کتاب را که سراسر حق است به سوى تو فرو فرستادیم و در آن به یکتاپرستى فرمان دادیم; پس خدا را در حالى که عبادت خود را ویژه او ساخته اى پرستش کن.

3) اى مردم، بدانید که عبادت خالص و پیراسته از شرک، از آنِ خداوند است که جز این گونه عبادت را نمى پذیرد. و کسانى که به جاى خدا معبودانى را برگرفته و به عبادت آنها پرداخته و مى گویند: ما آنها را جز براى این که ما را به خدا نزدیک کنند و به منزلتى نزد او برسانند، نمى پرستیم، قطعاً خداوند میان اینان و کسانى که خالصانه او را مى پرستند، در آنچه بر سرش اختلاف دارند، داورى خواهد کرد، و بى تردید خداوند کسى را که دروغگو و بسیار ناسپاس است به فرجام نیک نمى رساند.

4) مى گویند: خدا فرزند گرفته است. اگر خدا مى خواست براى خود فرزندى بگیرد، از میان آنچه مى آفریند، هر که را مى خواست به فرزندى مى گرفت، ولى او کار ناشدنى را اراده نمى کند. منزّه است او، اوست خداى یگانه که بر هر چیز و هر کس چیره است; پس چگونه ممکن است فرزند داشته باشد ؟

5) تدبیر امور جهان هستى فقط در اختیار اوست، زیرا او آسمان ها و زمین را به حق آفریده است. پیوسته شب را بر روز مى افکند و روز را بر شب مى افکند، ( رفت و آمدِ روز و شب را هماره برقرار مى دارد ) و خورشید و ماه را رام ساخته و نظام آنها را تدبیر کرده است. هر یک تا سرآمدى معیّن در حرکتند. آگاه باشید که اوست آن عزّتمندِ آمرزگار.