2) و آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند و به آنچه بر محمّد فرو فرستاده شده ـ که سراسر حقّ و از جانب پروردگارشان است ـ ایمان آورده اند، گناهانشان را از آنان زدوده و حال و کارشان را در دنیا و آخرت اصلاح کرده است.

3) این بدان سبب است که کافران از باطل پیروى کرده و مؤمنان از حق ـ که از ناحیه پروردگارشان است ـ پیروى نموده اند. خداوند این گونه براى مردم اوصافشان را بیان مى کند.

4) اى مؤمنان، اکنون که دریافتید شما بر حقّید و کافران بر باطل، هنگامى که در میدان کارزار با کافران رو به رو شدید، گردن هایشان را بزنید، تا آن گاه که از آنان بسیار کُشتید و بر ایشان چیره گشتید، آنان را به اسارت بگیرید و بندها را محکم کنید. پس از آن یا بر آنان منّت نهید و رهایشان سازید و یا با گرفتن فدیه آزادشان کنید. ] شما باید به کارزار ادامه دهید ] تا آن گاه که جنگ پایان پذیرد و جنگجویان سلاح هاى خود را بر زمین نهند. این است حکم خدا. اگر خدا مى خواست خود از آنان انتقام مى گرفت و هلاکشان مى ساخت، ولى فرمان جهاد داد تا شما را به وسیله یکدیگر بیازماید. و کسانى که در راه خدا کشته شده اند، خدا هرگز کارهاى نیکشان را تباه و بى اثر نخواهد کرد.

5) به زودى آنان را به راه سعادت رهنمون مى شود و با آمرزش گناهانشان حالشان را نیکو مى کند تا شایسته بهشت و حضور در پیشگاه خدا گردند.

6) پس آنان را به بهشتى که در کتاب هاى آسمانى برایشان وصف کرده است درمى آورد.

7) اى کسانى که ایمان آورده اید، اگر خدا را یارى کنید و براى خشنودى او با کافران بجنگید و از دینش حمایت کنید، او نیز با فراهم آوردن اسباب پیروزى، شما را یارى مى کند و گام هایتان را در میدان نبرد استوار مى سازد.

8) و کسانى که کافر شده اند، نگونسارى بر آنان باد، و خدا کارهایشان را بى اثر کند و به مقصد نرساند.

9) این بدان سبب است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند، و خدا نیز کارهایشان را نابود کرد.

10) آیا در زمین سیر نکرده اند تا به دیده عبرت بنگرند که فرجام کسانى که پیش از آنان بودند چگونه شد ؟ خداوند آنان را با هر چه به ایشان وابسته بود نابود ساخت. اى پیامبر، نظیر این عقوبت ها براى کسانى که به تو کافر شدند نیز خواهد بود.

11) این ( یارى دادن مؤمنان و کیفر کردن کافران ) بدان جهت است که خدا ولىّ و سرپرست کسانى است که ایمان آورده اند، ولى کافران را هیچ کمک کار و سرپرستى نیست.