7) کافران قرآن را نشانه رسالت تو نمى شمرند، لذا مى گویند: چرا از جانب خدا معجزه اى همچون معجزات موسى و عیسى بر او فرستاده نشده است ؟ اى پیامبر، آوردن معجزه در اختیار تو نیست، تو فقط بیم دهنده و هدایت کننده اى، و هر قومى هدایت کننده اى دارد.

8) خدا مى داند که هر ماده اى چه در رحم دارد، و نیز از خون هایى که رحم ها در دوران باردارى جذب مى کنند و به مصرف غذاى جنین مى رسانند و خون هایى که زیاد آورده به مصرف نمى رسانند و دفع مى کنند آگاه است. چگونه آگاه نباشد، در صورتى که هر چیزى نزد او اندازه اى معین دارد.

9) داناى نهان و آشکار، و بزرگ و بلند مرتبه است.

10) نزد او یکسان است آن کس از شما که سخنش را نهان دارد و کسى که آن را آشکار کند، و آن کس که در شب خود را پنهان سازد و کسى که در روز به طور آشکار راه پیماید.

11) آدمى فرشتگانى در پى دارد که همواره از پیش روى و از پشت سرش او را احاطه کرده اند و به فرمان خدا او را از گزندهایى که برخاسته از فرمان خداست حفظ مى کنند. این موهبت همچنان ادامه دارد، چرا که خداوند نعمتى را که به مردمى داده است به بلا و محنت تبدیل نمى کند تا این که آنان خود، خویشتن را دگرگون سازند و به کفر و ناسپاسى روى بیاورند. و هنگامى که خدا محنت و بلایى را براى مردمى بخواهد بازگشتى براى آن نیست و جز خدا هیچ سرپرستى در برابر آن محنت و بلا نخواهند داشت.

12) اوست آن که برق را در آسمان به شما مى نمایاند تا در گروهى بیم و در گروهى امید به وجود آورَد، و اوست که ابرهاى گرانبار را پدید مى آورد.

13) رعد، همراه با ستایش خدا، و فرشتگان از هیبت او تسبیح او مى گویند، و اوست که صاعقه ها را فرو مى فرستد آنها را به هر که بخواهد مى رساند. با این حال، مشرکان درباره ربوبیّت خدا مجادله مى کنند و آن را ویژه معبودان خود مى دانند، و حال آن که خدا در مجادله با آنان و رسوا ساختنشان سخت تواناست.