----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
انعام
جزء : هفتم
وَ لَوْ جَعَلْناهُ مَلَکاً لَجَعَلْناهُ رَجُلاً وَ لَلَبَسْنا عَلَيْهِمْ ما يَلْبِسُونَ9وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحاقَ بِالَّذينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما کانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ10قُلْ سيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا کَيْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبينَ11قُلْ لِمَنْ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلْ لِلَّهِ کَتَبَ عَلي‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّکُمْ إِلي‏ يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فيهِ الَّذينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ12وَ لَهُ ما سَکَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ13قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَ لا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِکينَ14قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظيمٍ15مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذلِکَ الْفَوْزُ الْمُبينُ16وَ إِنْ يَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَ إِنْ يَمْسَسْکَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلي‏ کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ17وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَکيمُ الْخَبيرُ18
ترجمه جناب آقاي صفوي
9) و اگر ما پیامبرى را که باید به سویشان بیاید فرشته اى قرار مى دادیم، باز هم او را به صورت مردى درمى آوردیم، و بر آنان حق را که اینک به بهانه ها و شبهاتى واهى در مورد رسالت بشر، بر خود و دیگران پوشیده مى دارند پوشیده مى داشتیم.

10) و اى پیامبر، به راستى رسولانى که پیش از تو بودند به سبب هشدارهایشان مورد استهزا قرار گرفتند، پس بر کسانى که پیامبران را مسخره مى کردند، همان عذابى که آن را به استهزا مى گرفتند فرود آمد و دامنگیرشان شد.

11) بگو: در زمین سیر کنید، آن گاه بنگرید فرجام کسانى که پیامبران و اخطارهاى آنان را دروغ انگاشتند چگونه بوده است.

12) به آنان که معاد را باور ندارند بگو: آنچه در آسمان ها و زمین است از آنِ کیست ؟ بگو: از آنِ خداست، همو که مهربانى بر بندگان را بر خود واجب کرده است، پس قطعاً شما مردم را در روز قیامت که هیچ تردیدى در آن نیست گرد مى آورد. کسانى که بر اثر عنادشان با حق خود را باخته و زیانکار ساخته اند ایمان نمى آورند.

13) و آنچه در شب و روز قرار دارد از آنِ اوست، و اوست که شنونده سخنان و دانا به اعمال نیک و بد بندگان است.

14) بگو: آیا غیر خدا را ولىّ نعمت خویش بگیرم ؟ خدایى که پدید آورنده آسمان ها و زمین است، و اوست که به بندگانش خوراک مى دهد و نیازهایشان را تأمین مى کند و به او طعام داده نمى شود چون از همه چیز بى نیاز است. بگو: من فرمان یافته ام که نخستین کسى باشم که در برابر او تسلیم است ( بیش از دیگران تسلیم او باشم )، و به من فرمان داده شده است که از مشرکان مباش.

15) بگو: من اگر پروردگارم را نافرمانى کنم، از عذاب روز قیامت که روزى بزرگ است مى ترسم.

16) هر کس در آن روز که قیامت برپا شود عذاب از او گردانده شود، قطعاً خدا بر او رحمت آورده و این است آن نیکبختى آشکار.

17) و اگر خدا به تو گزندى برساند کسى جز او برطرف کننده آن نیست، و اگر خیرى به تو برساند کسى بازدارنده آن نیست، چرا که او بر هر کارى تواناست.

18) او بر بندگان خویش چیره است، در حالى که مافوق آنهاست و بر آنان احاطه دارد، و اوست آن حکیمى که کارى به گزاف نمى کند و آن آگاهى که دچار خطا نمى شود.

129
129