97) خداوند، کعبه آن خانه درخورِ احترام و نیز ماهِ حرام و قربانى حج و قلاده هاى قربانى هاى حج را مایه برپایى مردم در امور دنیا و آخرتشان قرار داده است. این حقیقت را بیان کردیم تا بدانید که خدا آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است مى داند و این که خدا به هر چیزى آگاه است.

98) بدانید که خداوند گناه پیشگان را به کیفرى سخت مى رساند و فرمانبرداران را آمرزنده و مهربان است.

99) برعهده پیامبر چیزى جز رساندن پیام هاى الهى نیست، و خدا است که آنچه را آشکار مى کنید و آنچه را نهان مى دارید مى داند.

100) بگو: پلید و پاک برابر نیستند، هر چند فراوانىِ پلیدها تو را مجذوب خود سازد. پس اى خردمندان، از خدا پروا کنید و بر آیین او که برخاسته از پاکى هاست پایدار باشید، باشد که نیکبخت گردید.

101) اى کسانى که ایمان آورده اید، از چیزهایى که اگر براى شما آشکار شود بر تکلیف شما مى افزاید و در نتیجه شما را اندوهگین مى کند سؤال مکنید. بدانید که ما آنها را در غیر هنگام نزول قرآن بیان نمى کنیم، ولى اگر هنگامى که قرآن نازل مى شود از آنها سؤال کنید براى شما آشکار مى گردد. خداوند از آنچه نگفته است درگذشته و شما را به آن تکلیف نکرده است، و خدا درگذرنده و بردبار است. پس با پرسش آنها را مجویید.

102) به یقین، گروهى که پیش از شما بودند در مورد آنها سؤال کردند ولى بعداً به آنها کافر شدند.

103) خداوند درباره بحیره، سائبه، وصیله و حام هیچ حُکمى مقرر نکرده است، ولى کسانى که کافر شده اند بر خدا دروغ مى بندند و چیزهایى را که خود ساخته اند حکم خدا معرّفى مى کنند و بیشترشان درک نمى کنند که بر خدا دروغ بافته اند.