صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
انبیاء
جزء : هفدهم
لا يَسْمَعُونَ حَسيسَها وَ هُمْ في مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ
102
لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا يَوْمُکُمُ الَّذي کُنْتُمْ تُوعَدُونَ
103
يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ کَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعيدُهُ وَعْداً عَلَيْنا إِنَّا کُنَّا فاعِلينَ
104
وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ
105
إِنَّ في هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدينَ
106
وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ
107
قُلْ إِنَّما يُوحي إِلَيَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
108
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُکُمْ عَلي سَواءٍ وَ إِنْ أَدْري أَ قَريبٌ أَمْ بَعيدٌ ما تُوعَدُونَ
109
إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ يَعْلَمُ ما تَکْتُمُونَ
110
وَ إِنْ أَدْري لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتاعٌ إِلي حينٍ
111
قالَ رَبِّ احْکُمْ بِالْحَقِّ وَ رَبُّنَا الرَّحْمنُ الْمُسْتَعانُ عَلي ما تَصِفُونَ
112
ترجمه جناب آقاي صفوي
102) صداى آن را نمى شنوند، و آنان در آنچه دلخواهشان باشد جاودانه اند.
103) آن هراس بزرگ که با دمیدنِ در صور پدید مى آید آنان را غمگین نمى کند، و فرشتگان با این نوید به دیدارشان مى آیند که: این همان روزى است که آن را به شما وعده مى دادند.
104) روزى که آسمان را درهم مى پیچیم و آن را از دیده ها نهان مى سازیم همچون صفحه اى که با طومار شدنش نوشته هاى درونش را نهان مى سازد همان گونه که بارِ نخست آفریدگان را به سهولت پدید آوردیم، دوباره آنها را باز مى گردانیم. ما این را وعده داده و وفاى به آن را بر خود لازم دانسته ایم و قطعاً انجام دهنده آن خواهیم بود.
105) و به یقین، در زبور، کتاب آسمانى داود، پس از تورات، آن یادواره الهى نوشتیم که زمین را از شرک و گناه پاک خواهیم ساخت و بندگان شایسته من آن را به ارث خواهند برد.
106) به راستى، در حقایقى که در این سوره بیان شده است، براى پرستشگران خدا وسیله اى براى وصول به هدف خواهد بود.
107) و ما تو را جز رحمتى براى همه گروه هاى بشرى نفرستادیم.
108) بگو: جز این نیست که به من وحى مى شود که معبود شما معبودى یگانه است; پس آیا شما سر تسلیم فرود مى آورید ؟
109) پس اگر از گرایش به توحید روى برتافتند و تسلیم خدا نشدند بگو: من به همه شما به طور یکسان خطر شرک را اعلام کردم و نمى دانم آیا آنچه بدان تهدید شده اید نزدیک است یا دور.
110) به یقین او سخنى را که آشکارا در استهزاى به دین بر زبان مى رانید مى داند و از نیرنگ هایى که بر ضد دین تدارک مى بینید و آنها را نهان مى دارید، باخبر است. پس اوست که به نتیجه اعمال شما و نزدیکى و دورىِ کیفرتان آگاه است.
111) و من نمى دانم، شاید آن تهدید وسیله آزمونى براى شما باشد تا آنچه را درباره دین در نهان خویش دارید آشکار گردد و نیز مهلتى باشد که تا چندى از متاع دنیا بهره مند شوید و بدان خام گردید.
112) پیامبر به خدا عرضه داشت: پروردگارا، میان من و آنان به حق داورى کن، و به مشرکان گفت: پروردگار ما همان خداى رحمان است که بر آنچه به ناروا درباره دینش مى گویید، از او یارى خواسته مى شود.
331
331