صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
مریم
جزء : شانزدهم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
کهيعص
1
ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِيَّا
2
إِذْ نادي رَبَّهُ نِداءً خَفِيًّا
3
قالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْباً وَ لَمْ أَکُنْ بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِيًّا
4
وَ إِنِّي خِفْتُ الْمَوالِيَ مِنْ وَرائي وَ کانَتِ امْرَأَتي عاقِراً فَهَبْ لي مِنْ لَدُنْکَ وَلِيًّا
5
يَرِثُني وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا
6
يا زَکَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ اسْمُهُ يَحْيي لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا
7
قالَ رَبِّ أَنَّي يَکُونُ لي غُلامٌ وَ کانَتِ امْرَأَتي عاقِراً وَ قَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْکِبَرِ عِتِيًّا
8
قالَ کَذلِکَ قالَ رَبُّکَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُکَ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَکُ شَيْئاً
9
قالَ رَبِّ اجْعَلْ لي آيَةً قالَ آيَتُکَ أَلاَّ تُکَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَ لَيالٍ سَوِيًّا
10
فَخَرَجَ عَلي قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرابِ فَأَوْحي إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُکْرَةً وَ عَشِيًّا
11
ترجمه جناب آقاي صفوي
به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) کاف. ها. یا. عین. صاد.
2) این گزارشى است از رحمت بخشى پروردگارت بر بنده اش زکریّا،
3) آن گاه که در خلوتى نهان از مردم پروردگارش را ندا داد.
4) گفت: پروردگارا، من استخوانم سست گردیده و قدرتم کم شده و پیرى در سرم شعله گونه برافروخته و فراگیر شده است و تاکنون ـ پروردگارا ـ هرگاه تو را خوانده ام از اجابت دعا محروم نبوده ام.
5) و من از رفتار بستگانم که پس از من وارثانم خواهند بود بیمناکم و همسرم نازا بوده و اکنون هم سالخورده است، پس از جانب خود وارثى به من عطا کن،
6) فرزندى که از من و از خاندان یعقوب ارث برَد، و او را ـ اى پروردگار من ـ در عقیده و عمل پسندیده گردان.
7) ما دعاى او را اجابت کردیم و به وسیله فرشتگان به او ابلاغ نمودیم که: اى زکریّا، ما تو را به پسرى که نامش یحیى است و پیش تر همنامى براى او قرار نداده ایم، مژده مى دهیم.
8) زکریّا گفت: پروردگارا، چگونه مرا پسرى باشد و حال آن که همسرم نازا بوده و اکنون هم سالخورده است و خود نیز از کهنسالى به ناتوانى رسیده ام.
9) خدا فرمود: حقیقت چنان است که به تو نوید دادم. پروردگار تو گفته که این کار براى من آسان است و من تو را پیش تر در حالى که چیزى نبودى آفریدم.
10) زکریّا گفت: پروردگارا، نشانه اى براى من قرار ده تا بدانم که آنچه شنیده ام از جانب توست. خدا فرمود: نشانه تو این است که سه شبانه روز، با این که سالمى، نمى توانى با مردم سخن بگویى.
11) پس از محراب خارج شد و به سوى قومش رفت و با اشاره به آنان فهماند که خدا را منزّه شمرید و بامدادان و عصرگاهان او را تسبیح گویید.
305
305