8) و چه چیز تو را آگاه کرده است که سجّین چیست ؟

9) سرنوشتى است حتمى که خدا براى گنهکاران مقرّر کرده است و براى همیشه در آن محبوسند .

10) واى بر تکذیب کنندگان ، آن گاه که آنچه برایشان مقدر شده است تحقّق یابد !

11) همانان که روز جزا را دروغ مى شمرند .

12) و جز هر تجاوزکار گناه پیشه اى آن را دروغ نمى شمرد .

13) هنگامى که آیات ما بر او تلاوت شود ، مى گوید : اینها افسانه هایى است که مردمان نخستین ساخته و پرداخته اند .

14) نه ، آیات قرآن افسانه نیست ، بلکه گناهانى که همواره مرتکب مى شوند بر دل هایشان زنگار شده است ، ازاین رو حق را درنمى یابند .

15) مبادا مرتکب گناه گردند که قطعاً گنهکاران در روز جزا از کرامت و قُرب پروردگارشان محرومند .

16) وانگهى ، آنان حتماً به دوزخ درمى آیند و در آن جا ماندگار مى شوند .

17) آن گاه به آنان گفته مى شود : این است همان چیزى که آن را دروغ مى شمردید .

18) آرى ، کم فروشى نکنند و از روز حساب غفلت نورزند که قطعاً سرنوشت نیکان در علیّین ( مرتبه هاى والا و درجات قرب به خدا ) است .

19) و چه چیز تو را آگاه کرده است که علیّین چیست ؟

20) فرجامى است حتمى و مشخص ،

21) که مقرّبان درگاه خدا آن را مى نگرند .

22) همانا نیکان در نعمتى فراوان به سر مى برند .

23) آنان در حجله ها بر تخت ها نشسته اند و بهشت و نعمت هاى آن را نظاره مى کنند .

24) در چهره هایشان طراوات نعمت را درمى یابى .

25) از شرابى زلال و خالص که مُهر شده است در اختیارشان مى گذارند .

26) شرابى که مهرش از مُشک است; پس سبقت گیرندگان در دستیابى به مواهب بهشتى ، به ویژه این شراب ، باید بکوشند و بر یکدیگر سبقت گیرند .

27) آمیزه آن از تسنیم است :

28) آن چشمه اى که مقرّبان درگاه خدا از آن مى آشامند .

29) همانا کافران بدان سبب که گنهکار بودند ، به نیکان به خاطر ایمانشان مى خندیدند .

30) و چون بر آنان مى گذشتند ، با اشاره چشم و ابرو آنان را مسخره مى کردند .

31) و چون نزد کسانشان باز مى گشتند ، شادمان از آنچه کرده اند باز مى گشتند .

32) و چون مؤمنان را مى دیدند ، مى گفتند : بى تردید اینان گمراهند .

33) و حال آن که آنان براى نگهبانى مؤمنان فرستاده نشده بودند که درباره آنان داورى کنند و گمراهشان بنامند .

34) پس امروز که روز جزاست ، مؤمنان به کافران مى خندند .