8) چگونه پیمان مشرکان محترم شمرده شود، در صورتى که اگر بر شما چیره شوند نه حقّى از حقوق خویشاوندى را درباره شما رعایت مى کنند و نه به هیچ پیمانى که با آنان امضا کرده اید وفادارند. شما را به زبان و با سخنان فریبنده خود خشنود مى کنند ولى دل هایشان از آنچه بر زبان مى آورند ابا دارد و بیشترشان از عهد و پیمان خود خارج شده اند.

9) آیات خدا را به کالاى کم بهاى دنیا فروخته اند و بدین کار مردم را از راه او باز داشته اند. راستى که بد کارى انجام مى داده اند.

10) در حق هیچ مؤمنى هیچ یک از حقوق خویشاوندى را رعایت نمى کنند و به هیچ پیمانى که امضا کرده اند پاى بند نیستند. اینانند که به پیمان هاى شما تجاوز کرده و آنها را نادیده گرفته اند.

11) پس اگر از شرک توبه کردند و احکام دین را پذیرفتند پس نماز به جاى آوردند و زکات پرداختند، برادران دینى شما هستند و در تمام حقوق با سایر مؤمنان برابرند. ما آیات خود را به روشنى براى همه بیان مى کنیم و تنها مردم دانا از آن بهره مى برند.

12) و اگر گروهى از مشرکان پیمان هاى خود را که بر آنها سوگند یاد کرده اند پس از آن که بر آن عهد بستند، شکستند و درباره دین شما زبان به بدگویى گشودند آنان پیشوایان کفر به شمار مى آیند و شما باید با پیشوایان کفر پیکار کنید، چرا که آنان را هیچ پیمانى نیست، باشد که از پیمان شکنى دست بردارند.

13) آیا با قومى که پیمان هاى خود را شکستند و قصد بیرون راندن پیامبر را داشتند و نخستین بار آغازگر جنگ با شما بودند، نمى جنگید ؟ آیا از آنان مى ترسید ؟ اگر مؤمنید ]باید براى شما آشکار باشد که[ خدا سزاواتر است که از او بترسید.