----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
نحل
جزء : چهاردهم
يَوْمَ تَأْتي‏ کُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها وَ تُوَفَّي کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ111وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً قَرْيَةً کانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتيها رِزْقُها رَغَداً مِنْ کُلِّ مَکانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِما کانُوا يَصْنَعُونَ112وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ وَ هُمْ ظالِمُونَ113فَکُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلالاً طَيِّباً وَ اشْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ114إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْکُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ115وَ لا تَقُولُوا لِما تَصِفُ أَلْسِنَتُکُمُ الْکَذِبَ هذا حَلالٌ وَ هذا حَرامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَي اللَّهِ الْکَذِبَ إِنَّ الَّذينَ يَفْتَرُونَ عَلَي اللَّهِ الْکَذِبَ لا يُفْلِحُونَ116مَتاعٌ قَليلٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ117وَ عَلَي الَّذينَ هادُوا حَرَّمْنا ما قَصَصْنا عَلَيْکَ مِنْ قَبْلُ وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ118
ترجمه جناب آقاي صفوي
111) روزى که هر کسى در پیشگاه پروردگارش حضور مى یابد در حالى که به دفاع از خویشتن مى پردازد. در آن روز دفاع بى نتیجه است، زیرا به هر کسى آنچه را انجام داده است به طور کامل خواهند داد و به آنان ستم نخواهد شد.

112) و خداوند مثلى زده است: شهرى که از آسیب ها در امان بود و مردمش در آن آرامش داشتند و روزى اش از هر سو به خوبى و فراوانى به آن مى رسید، ولى نعمت هاى خدا را ناسپاسى کردند، و خدا هم به سزاى کارهایى که مى کردند فراگیرى گرسنگى و ترس را به آنان چشانید.

113) قطعاً، پیامبرى از خودشان به سویشان آمد، امّا او را دروغگو شمردند، سرانجام در حالى که ستمکار بودند، عذاب آنان را فرا گرفت.

114) پس، از آنچه خدا روزىِ شما کرده که حلال و پاکیزه است بخورید و نعمت هاى خدا را سپاسگزار باشید اگر فقط او را مى پرستید.

115) خداوند، تنها مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را که هنگام ذبح، نام غیر خدا بر آن برده شده، بر شما حرام کرده است. پس هر کس به خوردن اینها ناچار شود، به شرط آن که ناچارى اش بر اثر ستمکارى و سرکشى نباشد، گناهى بر او نیست، چرا که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.

116) و به سبب این که زبانتان دروغ مى بافد نگویید این چیز حلال است و آن دیگرى حرام، تا بر خدا دروغ بندید. قطعاً کسانى که بر خدا دروغ مى بندند نیکبخت نخواهند شد.

117) ]آنچه از دنیا در اختیار دارند[ بهره اى اندک است و براى آنان عذابى دردناک خواهد بود.

118) آرى بر یهودیان چیزهاى پاکیزه اى را حرام نمودیم که پیش از این آنها را بر تو حکایت کردیم، ما با این کار بر آنان ستم نکردیم، بلکه آنان با نافرمانى خدا بر خود ستم مى کردند و سزاوار کیفر شدند و ما به کیفر گناهشان آن چیزها را بر آنان تحریم نمودیم.

280
280