----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
انعام
جزء : هشتم
وَ ما لَکُمْ أَلاَّ تَأْکُلُوا مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ قَدْ فَصَّلَ لَکُمْ ما حَرَّمَ عَلَيْکُمْ إِلاَّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ وَ إِنَّ کَثيراً لَيُضِلُّونَ بِأَهْوائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدينَ119وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذينَ يَکْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِما کانُوا يَقْتَرِفُونَ120وَ لا تَأْکُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْکَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ وَ إِنَّ الشَّياطينَ لَيُوحُونَ إِلي‏ أَوْلِيائِهِمْ لِيُجادِلُوکُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ121أَ وَ مَنْ کانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشي‏ بِهِ فِي النَّاسِ کَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها کَذلِکَ زُيِّنَ لِلْکافِرينَ ما کانُوا يَعْمَلُونَ122وَ کَذلِکَ جَعَلْنا في‏ کُلِّ قَرْيَةٍ أَکابِرَ مُجْرِميها لِيَمْکُرُوا فيها وَ ما يَمْکُرُونَ إِلاَّ بِأَنْفُسِهِمْ وَ ما يَشْعُرُونَ123وَ إِذا جاءَتْهُمْ آيَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّي نُؤْتي‏ مِثْلَ ما أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَيُصيبُ الَّذينَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عَذابٌ شَديدٌ بِما کانُوا يَمْکُرُونَ124
ترجمه جناب آقاي صفوي
119) براى شما چه سودى دارد که از آن دامى که هنگام ذبحش نام خدا بر آن برده شده است نمى خورید ؟ در حالى که خداوند آنچه را بر شما حرام نموده برایتان به تفصیل بیان کرده و آنها را نیز در صورت اضطرار حلال شمرده است، ولى بسیارى از مردم از روى هواهایشان، بى هیچ دانشى، دیگران را به گمراهى مى کشانند. بى گمان، پروردگارت به کسانى که از حدود الهى تجاوز مى کنند داناتر است.

120) و گناهى را که بدىِ فرجام آن آشکار است و نیز گناهى را که ناخوشایندى عاقبتش نهان است وانهید. قطعاً کسانى که مرتکب گناه مى شوند، دیرى نمى گذرد که به همان چیزى که مرتکب شده اند سزا داده مى شوند.

121) و از آن دامى که به هنگام ذبحش نام خدا بر آن برده نشده است نخورید که آن فسق است و خروج از مرز الهى به شمار مى رود، و قطعاً شیاطین با رمز و اشاره بر افکار دوستانشان القا مى کنند که درباره یکسان بودن دام هاى مرده و ذبح شده با شما مجادله کنند، و اگر از آنان پیروى کنید و سخنشان را بپذیرید، قطعاً مشرک خواهید بود.

122) آیا کسى که مرده بود و ما او را به سبب ایمان حیات بخشیدیم و براى او نورى قرار دادیم که به وسیله آن در میان مردم حرکت کند مانند کسى است که حکایتش این است که در تاریکى هاى گمراهى به سر مى برد و از آن بیرون شدنى نیست ؟ این گونه براى کافران اعمالشان آراسته شده است.

123) و این گونه در هر شهرى سرانِ گنهکارش را پدید آوردیم تا در آن جا درباره رسالت پیامبر و آیات الهى نیرنگ زنند، ولى جز به خود نیرنگ نمى زنند و این حقیقت را درنمى یابند.

124) و چون براى سران گناه پیشه نشانه اى بر رسالت پیامبر بیاید مى گویند: ما هرگز ایمان نمى آوریم تا این که مانند رسالتى که به پیامبران خدا داده شده به ما نیز داده شود. ]به آنان بگو:[ خدا از هر کسى بهتر مى داند که رسالتش را کجا قرار دهد و آن را به چه کسى عطا کند. به زودى گنهکاران را به سزاى نیرنگ هایى که مى زدند ذلتى از نزد خدا و عذابى سخت خواهد رسید.

143
143