126) و این است راه پروردگار تو که راست و استوار ( تغییرناپذیر ) است. به راستى ما نشانه ها را براى مردمى که پند مى گیرند به روشنى بیان کرده ایم.

127) براى هدایت یافتگان، نزد پروردگارشان سراى عافیت است، و به سزاى کارهاى نیکى که کرده اند، او سرپرست و عهده دار امورشان خواهد بود.

128) و روزى که خدا آنان ( آدمیان و جنیان ) را یکسره گرد مى آوَرَد و روانه مى کند، مى گوید: اى گروه جنیان، بسیارى از آدمیان را به پیروى از خود واداشتید و به گمراهى کشاندید، و پیروانشان از آدمیان مى گویند: پروردگارا، ما و جنیان از یکدیگر بهره گرفتیم، ما با پیروى از آنها به هواها و هوس هاى خود دست یافتیم و آنها با وسوسه هاى خود ما را پیرو خود ساختند، و عاقبت به مرتبه اى که براى ما و آنها تعیین کرده بودى رسیدیم. خدا مى گوید: آتش جایگاه شماست که جاودانه در آن خواهید بود، مگر آنچه را خدا بخواهد. به راستى پروردگار تو حکیم و داناست.

129) و این گونه برخى از ستمکاران را بر برخى دیگر به کیفر گناهانى که فراهم آورده اند مسلّط مى کنیم.

130) در آن روز خدا مى گوید: اى گروه جنیان و آدمیان، آیا از خودتان پیامبرانى به سوى شما نیامدند که آیات مرا بر شما حکایت کنند و شما را از دیدار امروزتان بترسانند ؟ مى گویند: ما به زیان خود گواهى مى دهیم که پیامبرانى آمدند و به ما هشدار دادند. آرى، به آنان هشدار داده شد، ولى زندگى دنیا آنان را بفریفت و به زیان خود گواهى دادند که به آنچه پیامبران آوردند کافر شدند.

131) فرستادنِ پیامبرانِ هشداردهنده از آن روست که پروردگار تو این گونه نیست که دیارى را از روى ستم تباه کرده باشد در حالى که مردم آن از وظایف خود بى خبر باشند.