----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
اعراف
جزء : نهم
قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمينَ121رَبِّ مُوسي‏ وَ هارُونَ122قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَکُمْ إِنَّ هذا لَمَکْرٌ مَکَرْتُمُوهُ فِي الْمَدينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ123لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ مِنْ خِلافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّکُمْ أَجْمَعينَ124قالُوا إِنَّا إِلي‏ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ125وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمينَ126وَ قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَ تَذَرُ مُوسي‏ وَ قَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ يَذَرَکَ وَ آلِهَتَکَ قالَ سَنُقَتِّلُ أَبْناءَهُمْ وَ نَسْتَحْيي‏ نِساءَهُمْ وَ إِنَّا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ127قالَ مُوسي‏ لِقَوْمِهِ اسْتَعينُوا بِاللَّهِ وَ اصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ128قالُوا أُوذينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا قالَ عَسي‏ رَبُّکُمْ أَنْ يُهْلِکَ عَدُوَّکُمْ وَ يَسْتَخْلِفَکُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ کَيْفَ تَعْمَلُونَ129وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنينَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّکَّرُونَ130
ترجمه جناب آقاي صفوي
121) گفتند: ما به پروردگار جهان ها ایمان آوردیم،

122) همان پروردگار موسى و هارون.

123) فرعون گفت: پیش از آن که به شما رخصت دهم به او ایمان آوردید. قطعاً این نیرنگى است که آن را در این شهر پرداخته اید تا مردمش را از آن جا بیرون کنید، پس به زودى کیفر این کارتان را خواهید دانست.

124) سوگند یاد مى کنم که دست و پاى شما را یکى از راست و دیگرى از چپ به شدّت خواهم برید، سپس همه شما را در تنه هاى درختان خرما به صلیب خواهم کشید.

125) ساحران گفتند: بدین وسیله به سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت و به لقاى او خواهیم رسید.

126) و تو از ما ناخشنود نیستى و با ما هیچ دشمنى و کینه اى ندارى جز به سبب این که چون نشانه هاى پروردگارمان براى ما پدیدار شد، آنها را باور کردیم. پروردگارا، بر ما شکیبایى فرو ریز و ما را در حالى که تسلیم تو هستیم بمیران.

127) و اشراف قوم فرعون به او گفتند: آیا موسى و قومش را وامى گذارى تا در زمین تباهى به بار آورند و موسى تو و خدایانت را رها کند ؟ گفت: به زودى ـ همچون گذشته ـ پسرانشان را مى کشیم و زنانشان را براى خدمتگزارى زنده مى داریم، و بى تردید ما بر آنان برترى داریم و بر آنان چیره ایم.

128) موسى به قوم خود گفت: از خدا یارى بجویید و بر دشوارى ها شکیبا باشید که این راه و رسم تقواپیشگى است. زمینى را که در دست فرعونیان مى بینید از آنِ خداست نه فرعون. خدا آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد به میراث خواهد داد و فرجام نیکو از آنِ تقواپیشگان است.

129) قوم موسى به او گفتند: هم پیش از آن که نزد ما بیایى و هم بعد از آن که نزد ما آمدى مورد آزار قرار گرفتیم. گفت: امید است پروردگارتان دشمن شما را نابود کند و شما را در این سرزمین جانشین گرداند تا شما را بیازماید و بنگرد که چگونه رفتار مى کنید.

130) و به راستى خاندان فرعون ( قبطیان ) را به خشکسالى ها و قحطى هایى چند و کمبود محصولات گرفتار ساختیم، باشد که متذکر شوند و حقیقت را دریابند.

165
165