----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
توبة
جزء : يازدهم
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذينَ يَلُونَکُمْ مِنَ الْکُفَّارِ وَ لْيَجِدُوا فيکُمْ غِلْظَةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقينَ123وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّکُمْ زادَتْهُ هذِهِ إيماناً فَأَمَّا الَّذينَ آمَنُوا فَزادَتْهُمْ إيماناً وَ هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ124وَ أَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَي رِجْسِهِمْ وَ ماتُوا وَ هُمْ کافِرُونَ125أَ وَ لا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ في‏ کُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لا يَتُوبُونَ وَ لا هُمْ يَذَّکَّرُونَ126وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلي‏ بَعْضٍ هَلْ يَراکُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ127لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْکُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ128فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ129
ترجمه جناب آقاي صفوي
123) اى کسانى که ایمان آورده اید، با کافرانى که همجوار شما هستند پیکار کنید، و باید در شما صلابت و سرسختى بیابند، و بدانید که خدا با تقواپیشگان است و آنان را یارى مى کند.

124) و چون سوره اى از قرآن نازل شود، برخى از کسانى که دلشان آلوده به نفاق است و قرآن در آن تأثیر ندارد مى گویند: این سوره بر ایمان کدام یک از شما افزود ؟ اگر چنین تأثیرى ندارد در حقانیّت آن تردید است. ولى منافقان باید بدانند آنان که ایمان آورده اند و شک و نفاق در دلشان راه نیافته است هر سوره اى که نازل شود بر ایمان آنان مى افزاید و از آن شادمان مى شوند.

125) امّا کسانى که در دل هایشان بیمارى شکّ و نفاق است، هر سوره اى نازل شود پلیدى و گمراهى بر پلیدى و گمراهى پیشینشان مى افزاید و در حال کفر خواهند مرد.

126) آیا نمى بینند که هر سال یک یا دو بار به بلایى آزموده مى شوند، ولى از عهده آزمایش برنمى آیند و خدا را نافرمانى مى کنند، سپس نه توبه مى کنند و نه متذکّر مى شوند ؟

127) و هنگامى که سوره اى نازل شود و آنان نزد پیامبر باشند، نگران و مضطرب به یکدیگر مى نگرند و گویى از یکدیگر مى پرسند: آیا کسى شما را مى بیند و نگرانى شما را درک مى کند ؟ سپس از نزد پیامبر باز مى گردند. خدا دل هایشان را همواره از حق برگرداند، زیرا آنان مردمى هستند که حقیقت را درک نمى کنند.

128) همانا پیامبرى از جنس خودتان به رسالت به سوى شما آمده است که تباهى و زیان شما بر او دشوار است و سخت به شما علاقه دارد و با مؤمنان رئوف و مهربان است.

129) پس اگر روى برتافتند و رسالت تو را نپذیرفتند بگو: خدا مرا بس است، زیرا معبودى شایسته پرستش جز او نیست، فقط بر او توکّل کرده ام، و اوست خداوندگار آن عرش بزرگ.

207
207