10) و اى پیامبر، به راستى رسولانى که پیش از تو بودند به سبب هشدارهایشان مورد استهزا قرار گرفتند، پس بر کسانى که پیامبران را مسخره مى کردند، همان عذابى که آن را به استهزا مى گرفتند فرود آمد و دامنگیرشان شد.

11) بگو: در زمین سیر کنید، آن گاه بنگرید فرجام کسانى که پیامبران و اخطارهاى آنان را دروغ انگاشتند چگونه بوده است.

12) به آنان که معاد را باور ندارند بگو: آنچه در آسمان ها و زمین است از آنِ کیست ؟ بگو: از آنِ خداست، همو که مهربانى بر بندگان را بر خود واجب کرده است، پس قطعاً شما مردم را در روز قیامت که هیچ تردیدى در آن نیست گرد مى آورد. کسانى که بر اثر عنادشان با حق خود را باخته و زیانکار ساخته اند ایمان نمى آورند.

13) و آنچه در شب و روز قرار دارد از آنِ اوست، و اوست که شنونده سخنان و دانا به اعمال نیک و بد بندگان است.

14) بگو: آیا غیر خدا را ولىّ نعمت خویش بگیرم ؟ خدایى که پدید آورنده آسمان ها و زمین است، و اوست که به بندگانش خوراک مى دهد و نیازهایشان را تأمین مى کند و به او طعام داده نمى شود چون از همه چیز بى نیاز است. بگو: من فرمان یافته ام که نخستین کسى باشم که در برابر او تسلیم است ( بیش از دیگران تسلیم او باشم )، و به من فرمان داده شده است که از مشرکان مباش.

15) بگو: من اگر پروردگارم را نافرمانى کنم، از عذاب روز قیامت که روزى بزرگ است مى ترسم.

16) هر کس در آن روز که قیامت برپا شود عذاب از او گردانده شود، قطعاً خدا بر او رحمت آورده و این است آن نیکبختى آشکار.

17) و اگر خدا به تو گزندى برساند کسى جز او برطرف کننده آن نیست، و اگر خیرى به تو برساند کسى بازدارنده آن نیست، چرا که او بر هر کارى تواناست.

18) او بر بندگان خویش چیره است، در حالى که مافوق آنهاست و بر آنان احاطه دارد، و اوست آن حکیمى که کارى به گزاف نمى کند و آن آگاهى که دچار خطا نمى شود.