2) و آن گاه که ستارگان فرو ریزند ،

3) و آن گاه که کوه ها را روان سازند ،

4) و آن گاه که شتران آبستن وانهاده شوند ،

5) و آن گاه که حیوانات وحشى محشور شوند ،

6) و آن گاه که دریاها را شعلهور کنند ،

7) و آن گاه که همگان را جفت و قرین کنند; نیکان را با حوریان بهشتى و مجرمان را با شیاطین ،

8) و آن گاه که از دخترِ زنده به گور شده پرسند ،

9) به کدامین گناه کشته شد ؟

10) و آن گاه که نامه هاى اعمال براى حسابرسى گشوده شود ،

11) و آن گاه که آسمان برکنده شود ،

12) و آن گاه که دوزخ را برافروخته گردانند ،

13) و آن گاه که بهشت براى ورود بهشتیان نزدیک آورده شود ،

14) آن گاه که این حوادث روى دهد ، هر کسى آنچه کرده است حاضر مى یابد و از آن آگاه مى شود .

15) سوگند یاد مى کنم به آن ستارگانى که باز مى گردند و نهان مى شوند;

16) و با شتاب و نظم حرکت مى کنند و از حرکت باز مى ایستند چنان که گویى در آشیانه خود قرار گرفته اند ،

17) و سوگند به شب آن گاه که پشت مى کند و مى رود ،

18) و سوگند به بامداد آن گاه که برمى دمد و روشنى اش در افق پدیدار مى شود ،

19) که قرآن سخن فرستاده اى ارجمند ( جبرئیل ) است .

20) همو که نیرومند و نزد خداىِ صاحب عرش مقرّب و داراى مقام و منزلت است .

21) در آن جا فرشتگان دیگر از او فرمان مى برند و در ابلاغ آنچه خدا به او فرمان مى دهد امین است .

22) و سوگند به همه اینها که محمّد مبتلا به جنون نیست; او سال ها همراه و همنشین شما بوده است .

23) او قطعاً جبریل را در آن کرانه روشن مشاهده کرد .

24) و او در ابلاغ پیام هاى غیبى به شما ، بخل نمىورزد .

25) و این قرآن گفتار شیطان آن موجود رانده شده نیست .

26) پس شما به کجا مى روید ؟

27) این قرآن جز تذکارى براى جهانیان نیست .

28) ولى تنها کسانى از شما از آن بهره مى برند که بخواهند بر عبادت و اطاعت خدا پایدار باشند .

29) و شما چیزى را اراده نمى کنید مگر این که خدا که پروردگار جهان هاست آن را اراده کند .