صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
طه
جزء : شانزدهم
قالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آياتُنا فَنَسيتَها وَ کَذلِکَ الْيَوْمَ تُنْسي
126
وَ کَذلِکَ نَجْزي مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ يُؤْمِنْ بِآياتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقي
127
أَ فَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ في مَساکِنِهِمْ إِنَّ في ذلِکَ لَآياتٍ لِأُولِي النُّهي
128
وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَکانَ لِزاماً وَ أَجَلٌ مُسَمًّي
129
فَاصْبِرْ عَلي ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّکَ تَرْضي
130
وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْکَ إِلي ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا لِنَفْتِنَهُمْ فيهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَيْرٌ وَ أَبْقي
131
وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها لا نَسْئَلُکَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوي
132
وَ قالُوا لَوْ لا يَأْتينا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ ما فِي الصُّحُفِ الْأُولي
133
وَ لَوْ أَنَّا أَهْلَکْناهُمْ بِعَذابٍ مِنْ قَبْلِهِ لَقالُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آياتِکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزي
134
قُلْ کُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِيِّ وَ مَنِ اهْتَدي
135
ترجمه جناب آقاي صفوي
126) خدا مى گوید: ما امروز تو را نابینا محشور کردیم همان گونه که آیات ما در دنیا به تو رسید و تو آنها را نادیده انگاشتى، و همان گونه که در دنیا به وسیله آیات ما هدایت نیافتى امروز فراموش مى شوى و به راه نجات رهنمون نمى شوى.
127) بدین سان کسى را که از مرز بندگى تجاوز کرده و به نشانه هاى پروردگارش ایمان نیاورده است سزا مى دهیم، و قطعاً عذاب آخرت سخت تر و پایدارتر از عذاب دنیاست.
128) آیا این واقعیت، که چه بسیار نسل ها را پیش از این کفرپیشگان به عذاب هلاک کردیم در حالى که اینان هم اکنون در خانه هاى آنان رفت و آمد مى کنند و آثار عذاب را مى نگرند، راه عبرت گرفتن و ایمان آوردن به آیات الهى را برایشان آشکار نساخته است ؟ قطعاً براى خردمندان در هلاکت پیشینیان نشانه هایى است بر این که تکذیب کنندگان آیات الهى به عذاب گرفتار خواهند شد.
129) و اگر از جانب پروردگارت از پیش سخنى نرفته بود که آدمیان تا مدتى در زمین مى مانند، و اگر سرآمد معیّنى برایشان مقدر نشده بود، قطعاً به سبب کفر و طغیانشان هلاکت بر آنان لازم مى آمد.
130) اى پیامبر، اکنون که از تقدیر الهى آگاه شدى، بر تلخى آنچه مى گویند شکیبا باش و پیش از طلوع خورشید و پیش از غروب آن، همراه با ستایش پروردگارت او را تسبیح گوى، و در بخشى از ساعات شب و اطراف روز نیز به تسبیح او بپرداز، باشد که در اثر مداومت بر ستایش و تسبیح خدا به مقام رضا برسى و از مقدّرات الهى خشنود باشى.
131) و به سوى آنچه گروه هایى از کافران را بدان بهره مند ساخته ایم چشم مدوز. ما زینت زندگانى دنیا را براى کافران مقرر کرده ایم تا آنان را در آنچه داده ایم بیازماییم، و بدان که روزىِ پروردگارت که در آخرت به تو ارزانى مى دارد، بهتر و پاینده تر است.
132) و کسانت را به نماز فرمان ده و ] خود نیز [ بر آن شکیبا باش. ما از تو روزى نمى طلبیم، بلکه به تو روزى مى دهیم، و فرجام نیک براى تقواپیشگى است.
133) مشرکان مکّه گفتند: چرا محمّد از جانب پروردگارش معجزه اى براى ما نمى آورد که رسالتش را تأیید کند ؟ راستى مگر قرآن به عنوان شاهدى که حقایق کتاب هاى آسمانى نخستین را به روشنى بیان مى کند به آنان نرسیده است ؟
134) آنان پیش از آمدن قرآن به خاطر کفر و طغیانگرى سزاوار عذاب بودند و اگر ما آنان را پیش از نزول قرآن به عذابى هلاک مى کردیم، مى گفتند: پروردگارا، چرا پیامبرى به سوى ما نفرستادى ؟ اگر پیامبرى فرستاده بودى، ما پیش از آن که بر اثر عذاب خوار و رسوا شویم از آیات تو پیروى مى کردیم.
135) اى پیامبر، به آنان بگو: ما و شما در انتظاریم; ما منتظر پیروزى دین خدا و شما منتظر نابودى ما; پس منتظر باشید که به زودى خواهید دانست رهروان راه راست چه کسانى اند و هدایت یافتگان کیانند.
321
321