----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
حج
جزء : هفدهم
ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ يُحْيِ الْمَوْتي‏ وَ أَنَّهُ عَلي‏ کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ6وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيها وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ7وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لا هُديً وَ لا کِتابٍ مُنيرٍ8ثانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ لَهُ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ وَ نُذيقُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَذابَ الْحَريقِ9ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ يَداکَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبيدِ10وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلي‏ حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلي‏ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبينُ11يَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَضُرُّهُ وَ ما لا يَنْفَعُهُ ذلِکَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعيدُ12يَدْعُوا لَمَنْ ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِنْ نَفْعِهِ لَبِئْسَ الْمَوْلي‏ وَ لَبِئْسَ الْعَشيرُ13إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يُريدُ14مَنْ کانَ يَظُنُّ أَنْ لَنْ يَنْصُرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَي السَّماءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنْظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ کَيْدُهُ ما يَغيظُ15
ترجمه جناب آقاي صفوي
6) این آفرینش و تدبیر که سرانجام به رستاخیز منتهى مى شود بدان سبب است که خداوند حق مطلق است و باطل از او سر نمى زند، در حالى که آفرینش بدون رستاخیز بیهوده است، و نیز بدان سبب است که خدا پیوسته مردگان را حیات مى بخشد پس برپا کردن رستاخیز بر او دشوار نیست و نیز این که او بر انجام هر کارى تواناست.

7) و نیز با توجه به این حقیقت است که قیامت آمدنى است و هیچ شکى در آن نیست و این که خدا همه کسانى را که در گورهایند برمى انگیزد.

8) امّا از میان مردم کسى است که درباره خدا و صفات او مجادله مى کند بى آن که به دانشى برخاسته از دلیل عقلى متّکى باشد یا با هدایت و الهامى از جانب خدا دلش به نور معرفت روشن شده باشد و یا به کتابى آسمانى که روشنگر است تمسّک نموده باشد.

9) این در حالى است که او از سر تکبّر پهلوى خود را مى گرداند و روى برمى تابد تا مردم را از راه خدا به گمراهى بیفکند. براى او در این جهان خوارى و رسوایى است و روز قیامت عذاب آن آتش برافروخته را به او خواهیم چشانید.

10) ] به او گفته مى شود: [ این کیفر به سزاى دستاوردى است که خود پیش فرستاده اى، و نیز از آن روست که خدا به بندگانش ستم نمى کند، بلکه به هر کسى آنچه را که درخور اوست مى دهد.

11) و از میان مردم کسى است که خدا را یکسویه و در برخى شرایط عبادت مى کند; پس اگر خیرى به او رسد دلش به آن آرام مى گیرد و به عبادت خدا و دین او دل خوش مى کند، و اگر رنج و محنتى به او رسد روى مى گرداند و از عبادت خدا باز مى ایستد. او در دنیا و آخرت زیان دیده است و زیانکارى آشکار همین است.

12) به جاى خدا چیزى را مى پرستد که نه به او زیانى مى رساند و نه به او سودى مى بخشد. این است آن گمراهى که با حق فاصله اى دور و دراز دارد.

13) روز قیامت درباره معبودش مى گوید: کسى که زیان او از سودش نزدیک تر است قطعاً بد سرپرست و بد همدمى است.

14) قطعاً خداوند کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند به بوستان هایى پردرخت که از زیر آنها نهرها روان است درمى آورَد. به یقین خدا آنچه را بخواهد انجام مى دهد.

15) هر کس مى پنداشت که خدا هرگز پیامبرش را در دنیا یارى نمى کند و دین او را رونق نمى بخشد و در آخرت نیز او را یارى نمى کند و بر او و پیروانش رحمت نمى آورَد، اکنون که شوکت او و کثرت پیروانش را مى بیند و به خشم مى آید باید ریسمانى به آسمان کشد، سپس خود را بدان حلق آویز کند، آن گاه بنگرد که آیا این کار خشم او را از بین مى برد.

333
333