148) کسانى که براى خدا شریک پنداشته اند خواهند گفت: اگر خدا مى خواست، نه ما و نه پدرانمان براى خدا شریک قرار نمى دادیم و چیزى را حرام نمى ساختیم. کسانى هم که پیش از آنان بودند، همین گونه پیامبران خدا و پیام هاى الهى را تکذیب مى کردند، تا این که عذاب ما را چشیدند. بگو: آیا دانشى نزد شماست که آن را براى ما آشکار کنید ؟ شما در مورد معارف الهى هیچ دانشى ندارید و جز از گمان پیروى نمى کنید و فقط تخمین مى زنید.

149) بگو: پس حجت رسا تنها از آنِ خداست. اگر مى خواست همه شما را به اجبار هدایت مى کرد.

150) بگو: گواهان خود را که گواهى مى دهند به این که خدا اینها را حرام کرده است بیاورید. پس اگر گواهى دادند، تو با آنان گواهى مده، چرا که گواهى آنان از روى هوا و هوس است و تو نباید از هوا و هوس کسانى که آیات ما را دروغ شمرده و کسانى که به آخرت ایمان ندارند و براى پروردگارشان همتا قرار مى دهند پیروى کنى.

151) بگو: بیایید تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است براى شما بخوانم و آن این که چیزى را شریک او قرار مدهید و به پدر و مادر خود نیکى کنید و فرزندانتان را در اثر تنگدستى مکشید، زیرا ماییم که به شما و آنان روزى مى دهیم، و به کارهاى زشت چه آشکار آن و چه پنهانش نزدیک نشوید، و انسانى را که خدا کشتن او را حرام کرده است جز به حق مکشید. اینهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است، باشد که دریابید.