151) موسى برادرش را معذور دانست و گفت: پروردگارا، من و برادرم را ببخشاى و ما را به رحمت خویش درآور که تو مهربانترین مهربانانى.

152) به یقین، کسانى که تندیس گوساله را به خدایى گرفتند، به زودى خشمى شدید از جانب پروردگارشان و ذلّتى فراگیر در زندگى دنیا به آنان خواهد رسید. و ما کسانى را که به خدا دروغ مى بندند این گونه کیفر مى دهیم.

153) و کسانى که کارهاى ناروا کردند، سپس بعد از آن توبه نمودند و ایمان آوردند، قطعاً پروردگارت پس از توبه آنان آمرزنده گناهانشان است و بر آنان رحمت مى آورد.

154) و آن گاه که خشم موسى فرو نشست، صحیفه هاى تورات را برگرفت، و در نوشته آنها رهنمود و رحمتى است براى کسانى که از پروردگارشان بیم دارند.

155) و موسى از میان قومش هفتاد مرد را برگزید تا همراه او در آن زمانى که با او وعده نهاده بودیم، به کوه طور آیند. آنان با درخواست رؤیت خدا مرتکب ستمى بزرگ شدند و به سزاى آن زمین لرزه اى برخاسته از صاعقه آسمانى آنان را بلرزاند و هلاکشان کرد. هنگامى که لرزش آنان را فراگرفت. موسى گفت: پروردگارا، اگر مى خواستى، آنان را پیش تر به هلاکت مى رساندى و نیز مرا. آیا ما را به کارى که بى خردانمان کرده اند نابود مى کنى ؟ این جز آزمون تو نیست که هر که را بخواهى به وسیله آن گمراه و هر که را بخواهى هدایت مى کنى. تویى سرپرست ما، پس ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور و تویى بهترین آمرزندگان.