155) قطعاً ما شما را به چیزى از ترس و گرسنگى و کاهش اموال و نفوس و فرزندان مى آزماییم. و تو ـ اى پیامبر ـ به شکیبایان نوید ده.

156) همانان که چون پیشامد ناگوارى به آنان برسد مى گویند: ما از آنِ خداییم و به سوى او بازمى گردیم.

157) اینانند که الطافى از جانب پروردگارشان شامل حالشان خواهد شد و در پى آن، رحمتى آنان را فراخواهد گرفت و در نتیجه به سوى حق هدایت خواهند یافت.

158) بى گمان صفا و مروه از شعایر خداست، پس هر که آهنگ آن خانه ( کعبه ) کند و حج بگزارد، یا زیارت خانه کند و عمره به جاى آورد، بر او گناهى نیست که میان آن دو سعى کند. و هر کس کار نیکى را به شوق اطاعت خدا انجام دهد، خدا به او پاداش مى دهد، چرا که خدا سپاسگزار بندگان خویش و از کارشان آگاه است.

159) کسانى که دلایل روشن و رهنمودهاى ما را پس از آن که در کتاب آسمانى براى مردم به روشنى بیان کرده ایم کتمان مى کنند، خدا لعنتشان مى کند و آنان را از رحمت خود دور مى سازد، و همه لعنت کنندگان نیز آنان را لعنت مى کنند و از خدا مى خواهند که آنان را از رحمت و سعادت محروم کند.

160) مگر کسانى که توبه کنند و مردمى صالح شوند و حقایقى را که پنهان داشته اند بیان کنند، آنانند که من با رحمت خود به سویشان بازمى گردم و توبه شان را مى پذیرم، زیرا من بسیار توبه پذیر و مهربانم.

161) کسانى که بر کفر اصرارورزیده و در حال کفر مرده اند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان خواهد بود.

162) در این لعنت و عذاب الهى ماندگارند، نه عذاب از آنان کاسته مى شود و نه در تأخیر عذاب مهلت مى یابند.

163) و معبود شما معبودى یگانه است که هیچ معبودى شایسته پرستش جز او نیست، رحمت گستر و مهربان است.