12) و شما را با اموال و پسرانى یارى مى کند و بوستان هایى انبوه از درختان براى شما پدید مى آورد و جویبارهایى برایتان قرار مى دهد .

13) شما را چه شده است که مأیوس شده اید از این که خدا بر جایگاه و مرتبت ربوبیت باشد و عبادت ویژه او گردد ؟

14) در حالى که ( تدبیر امور شما در اختیار اوست ، زیرا ) اوست که شما را مرحله به مرحله خلق کرده است .

15) آیا ندیده اید که خدا چگونه هفت آسمان را که بر فراز یکدیگرند پدید آورده است ؟

16) و ماه را در آنها تابان ساخته و خورشید را چون چراغى درخشان قرار داده است ؟

17) و خدا شما را از زمین همچون رویاندن گیاه رویانده است .

18) سپس شما را بعد از مرگ به آن باز مى گرداند و روز قیامت شما را از آن زنده بیرون مى آورد .

19) و خدا زمین را براى شما چون بسترى گسترده قرار داده است ،

20) تا راه هایى فراخ از آن برگیرید و در آنها گام بسپرید .

21) نوح ] در ادامه شکایت از قومش [ گفت : پروردگارا ، آنان مرا نافرمانى کردند و از کسانى پیروى نمودند که مال و فرزندشان جز زیان بر آنان نیفزودند .

22) و دست به نیرنگى بس بزرگ زدند .

23) و گفتند : اى مردم ، مبادا معبودانتان را واگذارید; به ویژه ( ودّ ) و ( سواع ) و ( یغوث ) و ( یعوق ) و ( نسر ) را هرگز رها نکنید و از پرستش آنها دست برندارید .

24) و ] بدین گونه [ بسیارى از مردم را گمراه کردند . خداوندا ، این ستمکاران را جز گمراهى میفزاى .

25) سرانجام آنان به سبب گناهانشان در طوفان آب فرو برده شدند و بى درنگ به آتشى سوزان درآورده شدند ، و جز خدا یاورانى براى خود نیافتند که آنان را از عذاب برهانند ] و خدا هم مقرر داشته بود که آنان را یارى نکند [ .

26) و نوح گفت : پروردگارا ، از کافران هیچ کس را بر روى زمین باقى مگذار ،

27) زیرا اگر آنان را باقى گذارى ، بندگان با ایمان تو را گمراه مى کنند و خود نیز جز نسلى گنهکارِ زشت کردار و کفرپیشه به بار نمى آورند .

28) پروردگارا ، مرا و پدر و مادرم و از مردم این عصر هر کسى را که به خانه ام درآمده و با ایمان باشد بیامرز ، و همه مردان و زنان با ایمان را در هر عصرى که باشند ببخشاى ، و این ستمکاران را در دنیا و آخرت جز تباهى و هلاکت میفزاى .