161) و یاد کن هنگامى را که به آنان گفته شد: به این شهر درآیید و از نعمت هاى آن ـ هر جا که خواهید ـ به خوشى بخورید و بگویید: پروردگارا، گناهانمان را فرو ریز، و سجده کنان ]= با فروتنى[ وارد دروازه آن شهر شوید، ما هم گناهانتان را بر شما خواهیم بخشود و بر پاداش نیکوکاران نیز خواهیم افزود.

162) ولى کسانى از آنان که ستم کرده بودند، آن را به سخنى دیگر تغییر دادند سخنى جز آنچه به آنان گفته شده بود، پس بر آنان به سزاى این که ستم مى کردند، عذابى از آسمان فرستادیم.

163) اى پیامبر، از بنى اسرائیل درباره مردم آن شهرى که در ساحل دریا بود بپرس، آن گاه که در روز شنبه به احکامِ آن روز تجاوز مى کردند، آن گاه که ماهیانشان روز شنبه که مى بایست صید را ترک کنند آشکارا به سویشان ( در کنار دریا ) مى آمدند و در غیر آن روز که کار را تعطیل نمى کردند و صید ماهى براى آنان مباح بود نزدشان نمى آمدند. این گونه آنان را مى آزمودیم به سبب این که خدا را نافرمانى مى کردند.