تاریخ نگارش : بیستم بهمن 1391

گلستان سعدی ، گنجینه ی گرانبها در امر تعلیم وتربیت
مرضیه علمدار .ب

ادبیات ایران زمین دارای گنجینه ای غنی از شعرا ونویسندگانی است که نقش بسیار مهم در امر ساخت فرهنگ اصیل و ارزشمند این سرزمین دارد و متاسفانه آنطور که شایسته ی این بزرگواران است مورد توجه قرار نگرفته و در امر تعلیم وتربیت استفاده ی بهینه از آن نمیشود.

ادبیات ایران زمین دارای گنجینه ای غنی از شعرا ونویسندگانی است که نقش بسیار مهم در امر ساخت فرهنگ اصیل و ارزشمند این سرزمین دارد و متاسفانه آنطور که شایسته ی این بزرگواران است مورد توجه قرار نگرفته و در امر تعلیم وتربیت استفاده ی بهینه از آن نمیشود. جا دارد رجعتی دوباره به این نوشته ها داشت و در جهت غنی کردن فرهنگ جامعه و خودمان از این گنجینه ی گرانبها استفاده کرد . به این بهانه عباراتی از شیخ اجل سعدی علیه رحمه را تقدیم به همه ی فرهنگ دوستان و عزیزان این سایت می کنم.

هر که در حال توانایی نکویی نکند در وقت ناتوانی سختی بیند

مال از بهر آسایش عمرست نه عمر از بهر گرد کردن مال عاقلی را پرسیدند نیک بخت کیست و بدبختی چست گفت نیک بخت آن که خورد و کشت و بدبخت آنکه مرد و هشت

سخن میان دو دشمن چنان گوی که گر دوست گردند شرم زده نشوی

هر که بر زیر دستان نبخشاید به جور زبر دستان گرفتارآید

خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی وقت هیبت ببرد نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند

آورده‌اند که نوشین روان عادل را در شکار گاهی صید کباب کردند و نمک نبود غلامی به روستا رفت تا نمک آرد نوشیروان گفت نمک به قیمت بستان تا رسمی نشود و ده خراب نگردد گفتند از این قدر چه خلل آید گفت بنیاد ظلم در جهان اوّل اندکی بوده است هر که آمد برو مزیدی کرده تا بدین غایت رسیده

کسی مژده پیش انوشیروان عادل آورد گفت شنیدم که فلان دشمن ترا خدای عزّوجل برداشت گفت هیچ شنیدی که مرا بگذاشت

بازرگانی را هزار دینار خسارت افتاد پسر را گفت نباید که این سخن با کسی در میان نهی. گفت ای پدر فرمان تراست، نگویم ولکن خواهم مرا بر فایده این مطلع گردانی که مصلحت در نهان داشتن چیست؟ گفت تا مصیبت دو نشود: یکی نقصان مایه و دیگر شماتت همسایه.