164) و پیامبرانى که سرگذشتشان را پیش تر براى تو خوانده ایم و پیامبرانى که داستانشان را براى تو حکایت نکرده ایم، و خدا با موسى سخن گفت سخن گفتنى.

165) پیامبرانى که مردم را به پاداش الهى بشارت دادند و از کیفر او بیم دادند، خداوند آنان را براى اتمام حجت گسیل داشت تا پس از رسالت پیامبران براى مردم در برابر خدا حجتى نباشد که ما حقیقت را درنیافتیم. و خدا شکست ناپذیر و کارهایش همه از روى حکمت است و کسى نمى تواند در احتجاج، بر او چیره شود.

166) دلیل حقانیت قرآن تنها همگونى رسالت تو با رسالت دیگر پیامبران نیست، بلکه خداوند خود در مورد آنچه به سوى تو فروفرستاده گواه است. او گواهى مى دهد که آن را با علم خود به سوى تو نازل کرده است، و فرشتگان نیز که حامل وحى اند به راستى و درستى آن گواهى مى دهند، و کافى است که خدا بر این گواه باشد.

167) بى تردید، کسانى که کفر ورزیده و با رویگردانى از قرآن از راه خدا روى برتافته اند، به بیراهه اى رفته اند که با حق فاصله اى دور و دراز دارد.

168) کسانى که کافر شده و با انکار قرآن بر خود ستم کرده اند نشاید که خدا آنان را بیامرزد و نشاید که آنان را به راهى هدایت کند،

169) مگر به راه دوزخ که براى همیشه در آن ماندگارند، آن بر خدا آسان است.

170) اى مردم، این پیامبر براى شما از جانب پروردگارتان چیزى را آورده است که سراسر حق است، پس به او ایمان بیاورید که این براى شما بهتر است. و اگر کافر شوید، از حاکمیت و مالکیت خدا چیزى نکاسته اید، زیرا آنچه در آسمان ها و زمین است از آنِ اوست، و خدا دانا و حکیم است.