2) آنان که در نمازشان فروتن اند،

3) و آنان که از کار بیهوده رویگردانند،

4) و آنان که اموال خود را به وسیله انفاق پاک مى سازند،

5) و آنان که دامن خود را حفظ مى کنند،

6) مگر از همسرانشان یا کنیزانى که مالک آنها شده اند، که آنان نکوهش نمى شوند;

7) پس کسانى که راه دیگرى جز آنچه مقرّر شد طلب کنند، آنان از مرز الهى گذشته اند;

8) و مؤمنان کسانى اند که امانت هاى یکدیگر را پاس مى دارند و به پیمان خود وفادارند،

9) و آنان که همواره بر نمازهاى واجب خود مواظبت مى کنند،

10) اینانند میراث بران،

11) همانان که بهشت برین را به ارث مى برند و در آن جاودانه اند.

12) همانا ما انسان را نخستین بار از عصاره گِلى آفریدیم.

13) سپس نسل او را از نطفه مقرر داشتیم; آن نطفه را در جایگاهى استوار قرار دادیم.

14) سپس آن نطفه را لخته خونى ساختیم، آن گاه آن لخته خون را به صورت پاره گوشتى ] که گویى [ جویده شده درآوردیم; پس آن قطعه گوشت را استخوان هایى چند ساختیم، آن گاه استخوان ها را با گوشت پوشاندیم، سپس آن را آفریده اى دیگر ساختیم ( به او حقیقت انسانى بخشیدیم ). پس خداوند که بهترین آفرینندگان است پرخیر و برکت است.

15) سپس شما بعد از این، قطعاً خواهید مرد.

16) و آن گاه به یقین شما در روز قیامت برانگیخته خواهید شد.

17) و به راستى ما بر فراز شما هفت آسمان که راه هاى نزول فرمان خدا، فرود و صعود فرشتگان و بالا رفتن اعمال بندگان است، پدید آوردیم و ما از آفریدگان بى خبر نیستیم.