صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
قصص
جزء : بیستم
وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ اسْتَوي آتَيْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ کَذلِکَ نَجْزِي الْمُحْسِنينَ
14
وَ دَخَلَ الْمَدينَةَ عَلي حينِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِها فَوَجَدَ فيها رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شيعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغاثَهُ الَّذي مِنْ شيعَتِهِ عَلَي الَّذي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَکَزَهُ مُوسي فَقَضي عَلَيْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبينٌ
15
قالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسي فَاغْفِرْ لي فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ
16
قالَ رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ أَکُونَ ظَهيراً لِلْمُجْرِمينَ
17
فَأَصْبَحَ فِي الْمَدينَةِ خائِفاً يَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِي اسْتَنْصَرَهُ بِالْأَمْسِ يَسْتَصْرِخُهُ قالَ لَهُ مُوسي إِنَّکَ لَغَوِيٌّ مُبينٌ
18
فَلَمَّا أَنْ أَرادَ أَنْ يَبْطِشَ بِالَّذي هُوَ عَدُوٌّ لَهُما قالَ يا مُوسي أَ تُريدُ أَنْ تَقْتُلَني کَما قَتَلْتَ نَفْساً بِالْأَمْسِ إِنْ تُريدُ إِلاَّ أَنْ تَکُونَ جَبَّاراً فِي الْأَرْضِ وَ ما تُريدُ أَنْ تَکُونَ مِنَ الْمُصْلِحينَ
19
وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَي الْمَدينَةِ يَسْعي قالَ يا مُوسي إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِکَ لِيَقْتُلُوکَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَکَ مِنَ النَّاصِحينَ
20
فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
21
ترجمه جناب آقاي صفوي
14) پس هنگامى که موسى به توانایى اش رسید و برومند شد و اعتدال و برپایى یافت، به او دانشى عطا کردیم که براساس آن در معارف الهى و امور اخلاقى و آداب اجتماعى درست قضاوت مى کرد، و به او علمى آموختیم که با هیچ گونه جهل و نادانى آمیخته نبود. اینها پاداش نیکوکارى او بود و ما بدین سان نیکوکاران را سزا مى دهیم.
15) موسى آن هنگام که مردم مصر به خانه هایشان رفته و از کوچه و بازار بى خبر بودند، از قصر فرعون به درآمد و به آن شهر وارد شد. در آن جا دو مرد را یافت که به کشمکش و ستیز با یکدیگر برخاسته بودند. یکى از آن دو، اسرائیلى بود و همکیش موسى، و دیگرى قِبطى و از دشمنان وى و طایفه بنى اسرائیل. آن مرد اسرائیلى که همکیش موسى بود، موسى را در برابر دشمن قبطى خود به یارى طلبید. موسى با مشتى گره کرده بر آن قبطى کوبید و او را هلاک کرد. موسى بر آنچه گذشت پشیمان شد و آن را زمینه گرفتارى خود به خطرى بزرگ دانست و گفت: ستیزه گرى آن دو مرد که به مرگ قبطى انجامید کارى شیطانى بود; بى تردید شیطان دشمنى گمراه کننده است که عداوت و گمراه گرى او آشکار است.
16) موسى گفت: پروردگارا، من با کشتن آن قبطى، خود را در خطر هلاکت افکندم و به خویشتن ستم کردم; از تو مى خواهم آن را بر من بپوشانى و پیامدش را از من بگردانى و مرا از شرّ فرعونیان برهانى. پس خداوند چنین کرد، زیرا او بسى پرده پوش و مهربان است.
17) گفت: پروردگارا، به شکرانه نعمتى که به من عطا کردى با تو پیمان مى بندم که هرگز گنهکاران را در ارتکاب گناهشان یارى نکنم.
18) موسى پس از آن، دیگر به قصر فرعون باز نگشت و شب را هراسان در شهر بماند و به انتظار شرّى از ناحیه فرعون به سر مى برد، که ناگهان همان مرد اسرائیلى که روز گذشته موسى را به یارى طلبیده بود، با فریادى بلند، از وى بر ضدّ قبطىِ دیگرى کمک خواست. موسى از سر توبیخ به آن اسرائیلى گفت: تو راه درست را نمى پویى و آشکارا بیراهه مى روى.
19) پس هنگامى که موسى خواست بر آن قبطى که دشمن هر دوى آنان بود بتازد، آن مرد اسرائیلى که به خاطرعتاب موسى گمان مى کرد موسى آهنگ وى کرده است و مى خواهد بر او حمله برد، گفت: اى موسى، آیا مى خواهى مرا به قتل برسانى همان گونه که دیروز فردى را کشتى ؟ تو جز این نمى خواهى که در زمین ستمگرى کنى و نمى خواهى از مصلحان باشى.
20) مردى از دورترین نقطه شهر مصر، از همان جا که قصر فرعون قرار داشت، دوان دوان آمد و گفت: اى موسى، سران فرعونى درباره تو به مشورت نشسته اند تا تو را به قتل برسانند; پس از این شهر بیرون شو که من از خیرخواهان توام.
21) موسى بى درنگ از مصر بیرون رفت، در حالى که از فرعونیان ترسان بود و در انتظار آن بود که گرفتار آید. او به مناجات با خدا پرداخت و گفت: پروردگارا، مرا از این مردم ستمکار رهایى بخش.
387
387