صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
فصلت
جزء : بیست و چهارم
فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ في يَوْمَيْنِ وَ أَوْحي في کُلِّ سَماءٍ أَمْرَها وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابيحَ وَ حِفْظاً ذلِکَ تَقْديرُ الْعَزيزِ الْعَليمِ
12
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُکُمْ صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ وَ ثَمُودَ
13
إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّهَ قالُوا لَوْ شاءَ رَبُّنا لَأَنْزَلَ مَلائِکَةً فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ کافِرُونَ
14
فَأَمَّا عادٌ فَاسْتَکْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ کانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ
15
فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ ريحاً صَرْصَراً في أَيَّامٍ نَحِساتٍ لِنُذيقَهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَخْزي وَ هُمْ لا يُنْصَرُونَ
16
وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمي عَلَي الْهُدي فَأَخَذَتْهُمْ صاعِقَةُ الْعَذابِ الْهُونِ بِما کانُوا يَکْسِبُونَ
17
وَ نَجَّيْنَا الَّذينَ آمَنُوا وَ کانُوا يَتَّقُونَ
18
وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْداءُ اللَّهِ إِلَي النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ
19
حَتَّي إِذا ما جاؤُها شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما کانُوا يَعْمَلُونَ
20
ترجمه جناب آقاي صفوي
12) پس کار آسمان ها را بعد از آن که توده اى از دود درهم آمیخته بود در دو مرحله به هیئت هفت آسمان فیصله داد و در هر آسمانى فرمان مربوط به آن را به فرشتگان آن وحى کرد، و نزدیک ترین آسمان به زمین را با ستارگانى که همچون چراغ هایى هستند آراستیم و آن را از نفوذ شیاطین محفوظ داشتیم. این است اندازه آفرینى آن خدایى که هیچ کس و هیچ چیز بر او چیره نمى شود و به هر چیزى داناست.
13) پس اگر ] با وجود این دلایل روشن [ از پذیرش دعوت تو روى برتافتند به آنان بگو: من شما را به صاعقه اى همچون صاعقه قوم عاد و ثمود هشدار مى دهم.
14) آن گاه که پیامبرانشان از پیش رو و از پشت سرشان به سویشان آمدند ( با روش هاى گوناگون آنان را فراخواندند ) که جز خدا را نپرستید. آنان در پاسخ گفتند: اگر پروردگار ما مى خواست پیامبرى بفرستد، قطعاً فرشتگانى فرو مى فرستاد، اکنون که فرشته اى به رسالت نیامده است، ما به آنچه شما بدان فرستاده شده اید، کافریم.
15) امّا قوم عاد، به ناروا در زمین گردنکشى کردند و گفتند: چه کسى از ما نیرومندتر است ؟ آیا ندانسته اند که خداوندى که خلقشان کرده از آنان نیرومندتر است ؟ ] آنان تکبر مىورزیدند [ و نشانه هاى ما را انکار مى کردند.
16) پس در روزهایى شوم تندبادى سوزان بر آنان فرستادیم تا در زندگى دنیا عذاب ذلّت و خوارى را به آنان بچشانیم و قطعاً عذاب آخرت خوارکننده تر است و آنان از سوى هیچ کس یارى نخواهند شد.
17) و اما ثمودیان، پس ما آنان راه نمودیم ولى آنان کوردلى را بر هدایت ترجیح دادند، پس به سزاى گناهانى که مرتکب مى شدند صاعقه اى آسمانى که عذاب ذلّت را در پى داشت، آنان را فرو گرفت.
18) و از میان قوم عاد و ثمود کسانى را که ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند از عذاب رهانیدیم.
19) و یاد کن روزى را که دشمنان خدا گردآورى شده و به سوى آتش رانده شوند; پس در این کوچ، گروه هاى اول از حرکت باز داشته مى شوند تا گروه هاى بعدى به آنان برسند و پراکنده نباشند.
20) تا چون به آتش رسند، گوش و چشم و پوستشان به آنچه انجام مى دادند، بر ضدّشان گواهى مى دهند.
478
478