----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
اسراء
جزء : پانزدهم
مَنْ کانَ يُريدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فيها ما نَشاءُ لِمَنْ نُريدُ ثُمَّ جَعَلْنا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاها مَذْمُوماً مَدْحُوراً18وَ مَنْ أَرادَ الْآخِرَةَ وَ سَعي‏ لَها سَعْيَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ کانَ سَعْيُهُمْ مَشْکُوراً19کُلاًّ نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هَؤُلاءِ مِنْ عَطاءِ رَبِّکَ وَ ما کانَ عَطاءُ رَبِّکَ مَحْظُوراً20انْظُرْ کَيْفَ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلي‏ بَعْضٍ وَ لَلْآخِرَةُ أَکْبَرُ دَرَجاتٍ وَ أَکْبَرُ تَفْضيلاً21لا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُوماً مَخْذُولاً22وَ قَضي‏ رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ کِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَريماً23وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّياني‏ صَغيراً24رَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِما في‏ نُفُوسِکُمْ إِنْ تَکُونُوا صالِحينَ فَإِنَّهُ کانَ لِلْأَوَّابينَ غَفُوراً25وَ آتِ ذَا الْقُرْبي‏ حَقَّهُ وَ الْمِسْکينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذيراً26إِنَّ الْمُبَذِّرينَ کانُوا إِخْوانَ الشَّياطينِ وَ کانَ الشَّيْطانُ لِرَبِّهِ کَفُوراً27
ترجمه جناب آقاي صفوي
18) هر کس بهره زندگى دنیاى زودگذر را بخواهد و از سراى آخرت چشم بپوشد، در این دنیا به هر کس که بخواهیم و هر اندازه بخواهیم بى هیچ تأخیرى عطا مى کنیم، آن گاه دوزخ را براى او مقرّر مى داریم تا ملامت شده و مطرود از رحمت خدا به آن درآید و به آتش آن بسوزد.

19) و هر کس زندگى آخرت را بخواهد و براى آن تلاشى درخورِ آن کند و به خدا و پیامبران ایمان داشته باشد، اینانند که تلاششان سپاسگزارى شده و مورد پذیرش خدا قرار خواهد گرفت.

20) هر دو گروه ـ هم دنیاطلبان و هم آخرت طلبان ـ را از عطاى پروردگارت مدد مى رسانیم، و براى عطاى پروردگارت حد و مرزى نیست و از کسى باز داشته نمى شود و هر کس به قدر استحقاق خود آن را دریافت مى کند.

21) بنگر که چگونه در دنیا برخى از مردم را در بهره مندى از موهبت ها بر برخى دیگر برترى داده ایم، بدین سان در آخرت نیز آنان را یکسان قرار نمى دهیم، بلکه سراى آخرت درجاتى بالاتر دارد و برترىِ مقامات آن بیشتر است.

22) با وجود خدا معبود دیگرى براى خود قرار مده که نکوهیده و بى یاور از تقرّب به خدا باز خواهى ماند.

23) و پروردگار تو مقرّر داشته است که جز او را نپرستید و به پدر و مادر خود نیکى کنید. اگر یکى از آن دو یا هر دو، در کنار تو به کهنسالى رسیدند به آنان کلمه اى ناخوشایند مگوى، و با آنان پرخاشگرى مکن، و با ادب و احترام با آنان سخن بگوى.

24) و از سر مهربانى بال فروتنى را براى آن دو بگستر و بگو: پروردگارا، بر آنان رحمت آور، چنان که مرا در کودکى پروردند.

25) پروردگارتان به آنچه در دل هاى شماست از شما داناتر است. اگر واقعاً شایسته باشید، چنانچه در حق پدر و مادرتان کوتاهى نمودید و پس از آن توبه کردید، قطعاً خدا توبه کنندگان را مى آمرزد.

26) و حق خویشاوند و بینوا و در راه مانده را به او بده و هرگز به اسراف ریخت و پاش مکن.

27) چرا که ریخت و پاش کنندگان اسرافکار برادران ( همدم و همگام ) شیاطین اند، و ابلیس آن شیطان بزرگ همواره نسبت به نعمت هاى پروردگارش ناسپاس بوده است.

284
284