صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
زمر
جزء : بیست و سوم
قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ
11
وَ أُمِرْتُ لِأَنْ أَکُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمينَ
12
قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظيمٍ
13
قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصاً لَهُ ديني
14
فَاعْبُدُوا ما شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخاسِرينَ الَّذينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْليهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبينُ
15
لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذلِکَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبادَهُ يا عِبادِ فَاتَّقُونِ
16
وَ الَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَي اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْري فَبَشِّرْ عِبادِ
17
الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ
18
أَ فَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ کَلِمَةُ الْعَذابِ أَ فَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِي النَّارِ
19
لکِنِ الَّذينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِها غُرَفٌ مَبْنِيَّةٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَعْدَ اللَّهِ لا يُخْلِفُ اللَّهُ الْميعادَ
20
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَکَهُ يَنابيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً مُخْتَلِفاً أَلْوانُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطاماً إِنَّ في ذلِکَ لَذِکْري لِأُولِي الْأَلْبابِ
21
ترجمه جناب آقاي صفوي
11) بگو: من نیز چون شما فرمان یافته ام که خدا را ـ در حالى که عبادتم را ویژه او ساخته ام ـ بپرستم.
12) و نیز فرمان یافته ام که نخستین کسى باشم که فرمان خدا را گردن نهاده است.
13) بگو: من اگر با ترک عبادت خالصانه، پروردگارم را نافرمانى کنم، از عذاب روز قیامت که روزى بزرگ است مى ترسم.
14) بگو: من فقط خدا را مى پرستم، در حالى که عبادتم را ویژه او ساخته ام.
15) پس شما مشرکان هر چه را غیر از او مى خواهید بپرستید، که نه تنها سودى نمى برید، بلکه وزر و وبال آن دامنگیرتان مى شود. بگو: زیانکاران کسانى اند که با شرک ورزیدن خود در دنیا، خویشتن را در قیامت باخته و به هلاکت انداخته و آن همسران و خدمتگزاران را که براى آنان آماده شده است از دست داده اند. آگاه باشید، این است آن خسارتِ آشکار که جبران پذیر نیست.
16) براى آنان از فرازشان پوشش هایى از آتش و از زیرشان نیز پوشش هایى از آتش خواهد بود. این است آنچه خداوند بندگانش را به آن بیم مى دهد. پس اى بندگان من، از کیفر من بترسید.
17) امّا کسانى که از پرستش بُت ها و دیگر معبودهاى طغیانگر دورى گزیده و به سوى خدا بازگشته اند آنان را مژده باد! پس بشارت ده به بندگان من،
18) آنان که براى دستیابى به حقیقت، به سخن گوش مى سپارند و بهترینِ آن را پیروى مى کنند. اینانند که خدا آنان را راه نموده است و اینانند خردمندان.
19) پس آیا کسى که به سبب کفرش حکم عذاب بر او ثابت شده است، از عذاب رهایى خواهد یافت ؟ آیا تو کسى را که در آتش است رهایى مى بخشى ؟!
20) لیکن کسانى که از پروردگارشان پروا داشته اند، براى آنان غرفه هایى والاست که بر فراز آنها غرفه هایى دیگر ساخته شده است، و در زیر آنها نهرها روان است. خدا این را وعده داده است و خدا از وعده اش تخلّف نمى کند.
21) آیا ندیده اى که خدا از آسمان آبى فرو فرستاد، پس آن را در چشمه هایى که در درون زمین هستند راه داد، سپس بهوسیله آن کشتزارى را که رنگ هاى آن گوناگون است برمى آورد، سپس آن کشتزار خشک مى گردد، آن گاه آن را مى بینى که زرد شده است، سپس خُردش مى کند ؟ قطعاً در این دگرگونى ها، براى صاحبان خرد تذکّرى بر یکتایى خداست.
460
460