25) پس در آن روز هیچ کس به سختىِ عذاب او عذاب نکند .

26) و هیچ کس به سختىِ در بند کشیدن او در بند نکشد .

27) و به آن کسى که خدا را پرستش نموده و دلش را به یاد او آرام داشته است خطاب مى شود : اى نفس مطمَئنّه ،

28) به سوى پروردگارت بازگرد که تو به پیشامدهایى که او برایت مقدّر کرد و به احکام و آیینى که براى تو مقرّر داشت خشنود بودى و خدا نیز از تو خشنود بود .

29) تو بدین شیوه مرا بندگى کردى پس در میان بندگان راستین من درآى .

30) و به بهشت من وارد شو .

2) حالى که تو در این شهر جاى دارى ،

3) و سوگند به ابراهیم آن پدر فرزانه و زاده اش اسماعیل آن فرزند مبارک ،

4) که ما انسان را آفریده و حیاتش را با رنج و محنت آمیخته ایم .

5) آیا او با وجود این که خود را مغلوب ناگوارى ها مى بیند ، گمان مى کند که هرگز کسى بر او دست نخواهد یافت .

6) مى گوید : از وقتى که مسلمان شده ام مال فراوانى تباه کرده ام !

7) آیا مى پندارد که هیچ کس او را ندیده و از انفاق وى خبر ندارد ؟

8) مگر ما براى او دو چشم قرار نداده ایم و دیدنى ها را به او نشان نداده ایم ؟ پس چگونه تصوّر مى کند که ما آنچه را او مى بیند نمى بینیم ؟

9) مگر براى او یک زبان و دو لب نیافریده ایم که با آنها سخن گوید و آنچه را در دل دارد بیان کند ؟ با این حال چگونه مى پندارد که ما از درون او بى خبریم ؟

10) ما راه خیر و شرّ را به او نشان داده ایم ، چگونه ممکن است خود خیر و شرّ را نشناسیم ؟

11) او با این انفاق هاى ناچیز هرگز به مقام خجستگان نخواهد رسید ، چرا که هنوز بر آن گردنه صعب العبور گام ننهاده است .

12) و چه چیز تو را آگاه کرده است که آن گردنه صعب العبور چیست ؟

13) آن گردنه ، آزاد کردن بنده اى است ،

14) یا در روز قحطى طعام دادن ،

15) به یتیمى خویشاوند ،

16) یا به تهیدستى خاک نشین که سخت بینواست .

17) او علاوه بر این که بر آن گردنه گام ننهاده است ، از کسانى نیست که ایمان آورده و یکدیگر را به صبر در راه خدا سفارش کرده و به بخشش به یتیمان و تهیدستان توصیه نموده اند .

18) کسانى که این گونه اند خجستگانند .

19) و آنان که به آیات ما که نشانگر یکتایى در ربوبیّت است کافر شده اند تیره بختان ناخجسته اند .

20) که آتشى سربسته بر آنان احاطه خواهد داشت .