----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
ق
جزء : بیست و ششم
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ16إِذْ يَتَلَقَّي الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ17ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقيبٌ عَتيدٌ18وَ جاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذلِکَ ما کُنْتَ مِنْهُ تَحيدُ19وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ ذلِکَ يَوْمُ الْوَعيدِ20وَ جاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهيدٌ21لَقَدْ کُنْتَ في‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْيَوْمَ حَديدٌ22وَ قالَ قَرينُهُ هذا ما لَدَيَّ عَتيدٌ23أَلْقِيا في‏ جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنيدٍ24مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُريبٍ25الَّذي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّديدِ26قالَ قَرينُهُ رَبَّنا ما أَطْغَيْتُهُ وَ لکِنْ کانَ في‏ ضَلالٍ بَعيدٍ27قالَ لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْکُمْ بِالْوَعيدِ28ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَ ما أَنَا بِظَلاَّمٍ لِلْعَبيدِ29يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزيدٍ30وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقينَ غَيْرَ بَعيدٍ31هذا ما تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفيظٍ32مَنْ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنيبٍ33ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ يَوْمُ الْخُلُودِ34لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فيها وَ لَدَيْنا مَزيدٌ35
ترجمه جناب آقاي صفوي
16) به یقین ما انسان را آفریدیم، از این رو بر او تواناییم و آنچه را که نفْسش او را بدان وسوسه مى کند مى دانیم و ما از رگ ریسمان گونه اى که در سراسر اندام هایش گسترده است به او نزدیک تریم.

17) یاد کن زمانى را که آن دو فرشته دریافت کننده، اعمال آدمى را دریافت مى کنند. یکى از آنها بر جانب راست و دیگرى بر جانب چپ او نشسته اند.

18) او به هیچ سخنى زبان نمى گشاید مگر این که نگهبانى آماده ثبت و ضبط نزد وى حضور دارد.

19) و سرانجام، بى هوشىِ مرگ به حق سر مى رسد ] و گفته مى شود: ] اى انسان، این همان است که پیوسته از آن مى گریختى.

20) و در صور دمیده مى شود و در پى آن قیامت برپا مى گردد. ] به آدمى گفته مى شود: ] این است روزِ تهدید، همان روزى که گنهکاران به سزاى کردارشان مى رسند.

21) و هر کسى به سوى خدا مى آید تا خدا درباره او داورى کند. این در حالى است که با او سوق دهنده اى است که او را به پیش مى راند و شاهدى است که بر کارهایش گواهى مى دهد.

22) خدا در آن صحنه به او مى گوید: به راستى تو از این حقیقت که امروز به عیان آن را مى بینى غافل بودى و ما پرده اى را که حقیقت را بر تو پوشانده بود کنار زدیم و امروز دیده تو تیزبین است.

23) و همدمش، آن فرشته گمارده شده بر او مى گوید: این کسى که نزد من است، ] براى بازپرسى اعمالش ] مهیّاست.

24) و خدا به آن دو فرشته مى گوید: هر کسى را که بر کفر اصرار مىورزید و از روى لجاجت، با حق به ستیزه برمى خاست به دوزخ درافکنید;

25) هر کسى را که ] مردم را ] از نیکى باز مى داشت و از پرستش خدا سرکشى مى کرد و مردم را در دینشان به شکّ و تردید مى انداخت;

26) همان کسى که با وجود خدا معبود دیگرى مى پنداشت، آرى او را در عذاب شدید بیفکنید.

27) آن کفرپیشه مى گوید: پروردگارا، شیطان که دمساز من بود مرا به سرکشى واداشت. و دمسازش مى گوید: پروردگارا، من طغیانگرى را بر او تحمیل نکردم، بلکه او خود در بیراهه اى دور از حق بود.

28) خدا به هر دو دسته مى گوید: در حضور من با یکدیگر ستیزه نکنید که شما را سودى نمى بخشد، چرا که پیش از این وعده عذاب را به شما گوشزد کردم و به فرجامِ کفر و شرک هشدارتان دادم.

29) امروز عفو و بخششى در کار نیست، زیرا آن سخنِ ( وعده عذاب براى کافران )، نزد من تغییر نخواهد یافت و من هرگز به بندگانم ستم روا نخواهم داشت.

30) روزى که به دوزخ مى گوییم: آیا ] از کافران و مجرمان ] پر شدى ؟ و او مى گوید: آیا من جایى افزون بر آنچه در خود جاى داده ام دارم ؟

31) و بهشت را براى تقواپیشگان نزدیک مى آورند، و آن در مکانى دور نیست که ورود به آن برایشان دشوار باشد.

32) ] به آنان مى گویند: ] این همان پاداشى است که آن را به شما وعده مى دادند. این براى هر کسى است که در دنیا با اطاعت از خدا به او روى آورد و به آنچه خدا برعهده او نهاده بود همواره پاى بند بود.

33) همان کسى که از عذاب و کیفر خداى رحمان ـ که از دید او نهان بود ـ مى ترسید و به رحمتش امیدوار بود و اکنون با قلبى سرشار از توجه به خدا نزد او آمده است.

34) به آنان گفته مى شود: با سلامت و امنیت به بهشت درآیید که این روز روزِ جاودانگى است.

35) آنچه در آن جا بخواهند براى آنان فراهم است و نزد ما افزون تر از آن نیز خواهد بود.

519
519