----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
اعراف
جزء : نهم
قُلْ لا أَمْلِکُ لِنَفْسي‏ نَفْعاً وَ لا ضَرًّا إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ وَ لَوْ کُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَ ما مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلاَّ نَذيرٌ وَ بَشيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ188هُوَ الَّذي خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْکُنَ إِلَيْها فَلَمَّا تَغَشَّاها حَمَلَتْ حَمْلاً خَفيفاً فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَيْتَنا صالِحاً لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرينَ189فَلَمَّا آتاهُما صالِحاً جَعَلا لَهُ شُرَکاءَ فيما آتاهُما فَتَعالَي اللَّهُ عَمَّا يُشْرِکُونَ190أَ يُشْرِکُونَ ما لا يَخْلُقُ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ191وَ لا يَسْتَطيعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ192وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَي الْهُدي‏ لا يَتَّبِعُوکُمْ سَواءٌ عَلَيْکُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ193إِنَّ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُکُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجيبُوا لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ194أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِها أَمْ لَهُمْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها قُلِ ادْعُوا شُرَکاءَکُمْ ثُمَّ کيدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ195
ترجمه جناب آقاي صفوي
188) اى پیامبر، بگو: من براى خود مالک هیچ سودى نیستم تا آن را به سوى خود جلب کنم و مالک هیچ زیانى نیز نیستم تا آن را از خود بازدارم، مگر آنچه خدا براى من بخواهد. و اگر غیب مى دانستم، خیر و نیکى بسیارى براى خود گرد مى آوردم و بدى به من نمى رسید. من جز هشداردهنده و نویدرسان نیستم.

189) خداست آن که شما را از یک تن آفرید و همسرش را از نوع او قرار داد تا در کنارش بیارامد، پس چون با وى درآمیخت، همسرش به نطفه او که بارى سبک بود باردار شد و مدتى را با آن سپرى کرد تا آن که جنینى سنگین شد، و چون بدان گرانبار گشت، هر دو تن ( پدر و مادر ) خداوند، پروردگارشان را خواندند و با او چنین پیمان بستند که اگر فرزندى سالم و درخورِ بقا به ما عطا کنى قطعاً از سپاسگزاران تو خواهیم بود.

190) پس هنگامى که به آن دو فرزندى شایسته عطا کرد، براى خدا در آنچه به آنان داده بود شریکانى قرار دادند، پس خداوند برتر از آن است که آدمیان به او شرک ورزند.

191) آیا بت هایى را شریک خدا قرار مى دهند که چیزى نمى آفرینند و خودشان آفریده مى شوند ( پدیدآورنده اى دارند ) ؟

192) و نه بر یارى پرستشگران خود توانایى دارند و نه مى توانند خویشتن را یارى کنند.

193) و اگر آنها را به راه راست فراخوانید از شما پیروى نمى کنند. براى شما یکسان است، چه آنها را براى نیازهاى خود بخوانید یا خاموش باشید.

194) کسانى را که به جاى خدا مى خوانید بندگانى مانند خود شما هستند، پس آنها را بخوانید و خواسته هاى خود را از آنها بخواهید، اگر راست مى گویید که بر انجام کارهایى توانایند باید پاسخ شما را بدهند و خواسته شما را اجابت کنند.

195) آیا آنها پاهایى دارند که با آن راه روند، یا دست هایى دارند که با آن بگیرند و بر چیزى تسلط یابند، یا دیدگانى دارند که با آن بنگرند، یا گوش هایى دارند که با آن بشنوند ؟ اى پیامبر، به مشرکان بگو: معبودان خود را که شریک خدا مى پندارید به یارى فراخوانید آن گاه بر ضد من نیرنگ کنید و مرا مهلت ندهید.

175
175