198) بر شما گناهى نیست که در دوران حج از راه داد و ستد در طلب رزقى که آن بخششى از جانب پروردگار شماست برآیید، و چون از عرفات ـ پس از وقوف در آن ـ کوچ کردید، در مشعرالحرام وقوف نمایید و خدا را یاد کنید آن گونه که او شما را راه نموده است یادش کنید، که قطعاً شما پیش از این از گم گشتگان بودید.

199) وانگهى شما ساکنان حرم نیز باید از عرفات، از همان جا که سایر مردم کوچ مى کنند کوچ کنید و از خدا آمرزش گناهانتان را بخواهید که خدا آمرزنده و مهربان است.

200) و هنگامى که مناسک حج خود را به جاى آوردید، خدا را آن گونه که پدرانتان را پس از انجام حج یاد مى کنید، بلکه بیشتر و بهتر، یاد کنید. برخى از مردم دنیاطلبانى هستند که مى گویند: پروردگارا، در دنیا به ما بهره ها عطا کن. آنان در آخرت هیچ بهره اى ندارند.

201) و برخى از مردم آخرت طلبانى هستند که مى گویند: پروردگارا، در دنیا به ما بهره اى نیکو که خوشایند توست و در آخرت نیز بهره اى نیکو که خود مى پسندى عطا فرما و ما را از عذاب آتش دوزخ نگاه دار.

202) اینانند که از آنچه فراهم آورده اند بهره اى ]وافر[ خواهند داشت، و خدا کارها را به سرعت ـ همان گاه که انجام مى شود ـ حسابرسى مى کند.