10) پس وقتى نماز جمعه گزارده شد ، رواست که در زمین پراکنده شوید و از فضل خدا بجویید ( در پى دستیابى به عطایاى دنیوى و اخروى خدا برآیید ) و خدا را بسیار یاد کنید ، باشد که سعادتمند شوید .

11) اى پیامبر ، قدرناشناسانِ معارف دینى چون داد و ستدى یا طبل و دهلى را ببینند ، به سوى آن روى مى آورند و پراکنده مى شوند و تو را در حالى که به قرائت خطبه نماز جمعه ایستاده اى رها مى کنند . بگو : پاداشى که نزد خداست از آن طبل و دهل و از آن داد و ستد بهتر است ، و خداوند بهترین روزى دهندگان است .

2) ] براى مصون ماندن از تعرض مؤمنان [ سوگندهاى دروغ خود را سپر خویش ساخته و با توطئه هاى گوناگون مردم را از راه خدا باز داشته اند . راستى که آنان آنچه به جاى آورده اند بد بوده است .

3) این بدان سبب است که آنان ایمان آوردند و سپس کافر شدند ] و کفر خود را نهان داشتند [ ، پس بر دل هایشان مهر زده شد ، از این رو حق را درک نمى کنند .

4) و چون آنان را ببینى ، از آن جا که آراسته و خوش سیما و داراى اندامى متناسبند ، هیکل هایشان تو را به شگفت مى آورد ، و اگر زبان بگشایند ، چون خوش سخن و چرب زبانند به سخنشان گوش مى سپارى ، ولى در واقع همچون چوب هایى تکیه داده بر دیوار شبح هایى بى روح اند که هیچ خیرى از آنان تراوش نمى کند; همواره در ترس و هراس به سر مى برند که مبادا نفاقشان آشکار شود; از این رو هر بانگى را به زیان خویش مى پندارند . آنان دشمنان تواند که دشمنى را به نهایت رسانده اند; از آنان برحذر باش; خدا بکشدشان; چگونه از حق باز داشته و به سوى باطل رانده مى شوند ؟