صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
نحل
جزء : چهاردهم
وَ أَلْقي فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَميدَ بِکُمْ وَ أَنْهاراً وَ سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
15
وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ
16
أَ فَمَنْ يَخْلُقُ کَمَنْ لا يَخْلُقُ أَ فَلا تَذَکَّرُونَ
17
وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحيمٌ
18
وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ
19
وَ الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لا يَخْلُقُونَ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ
20
أَمْواتٌ غَيْرُ أَحْياءٍ وَ ما يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ
21
إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَالَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْکِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرُونَ
22
لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرينَ
23
وَ إِذا قيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ قالُوا أَساطيرُ الْأَوَّلينَ
24
لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ کامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ
25
قَدْ مَکَرَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَي اللَّهُ بُنْيانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَ أَتاهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ
26
ترجمه جناب آقاي صفوي
15) و در زمین کوه هایى استوار افکنده است تا زمین شما را نلرزاند، و جویبارهایى در آن پدید آورده تا آب به کشتزارها و بوستان ها برسد و راه هایى را در آن قرار داده است تا شما به مقصد خود راه یابید.
16) و نشانه هایى نیز پدید آورده است تا چیزهایى را که نمى دانید کشف کنید، و مردم ]در تاریکى هاى خشکى و دریا[ به وسیله ستارگان راه خود را مى یابند.
17) پس آیا کسى که موجودات را مى آفریند مانند کسى است که هیچ چیزى نمى آفریند ؟ آیا توجّه نمى کنید که چنین آفریدگارى تدبیرکننده جهان هستى و شایسته پرستش است ؟
18) اگر نعمت هاى خدا را شماره کنید نمى توانید آنها را به شماره درآورید، چرا که جهان هستى سراسر نعمت است و این از آن روست که خدا به مغفرتش پوشاننده نقص ها و به رحمتش بخشاینده کمال و تأمین کننده نیازهاست.
19) و خداست که آنچه را نهان مى دارید و آنچه را آشکار مى کنید مىداند; بنابراین او درخورِ پرستش است.
20) ولى معبودانى که مشرکان آنها را به جاى خدا مىخوانند هیچ چیزى نمىآفرینند و خود آفریده مىشوند.
21) آنها مردگانند و حیاتى ندارند و درنمى یابند که پرستش کنندگانشان چه زمانى برانگیخته مى شوند.
22) آرى، معبود شما معبودى است یگانه، پس کسانى که به جهان آخرت ایمان ندارند دل هایشان منکر حق است و آنان متکبّر و گردنکش اند.
23) بى تردید، خداوند آنچه را نهان مى دارند و آنچه را آشکار مى کنند مى داند و آنان را براساس اعمالشان کیفر مى کند. قطعاً او کسانى را که در برابر حق تکبّر ورزیده اند دوست نمى دارد.
24) و چون به آنان گفته شود: پروردگارتان چه چیزى فرو فرستاده است ؟ مى گویند: آنچه محمّد آن را کتاب آسمانى مى نامد از جانب خدا نیست، آن افسانه هایى است که مردمان نخستین بافته اند.
25) آرى آنان چنین مى گویند تا سرانجام روز قیامت بار گناهان خود را به تمامى و بخشى از بار گناهان کسانى را که به نادانى آنان را به گمراهى مى افکنند بر دوش گیرند. هان، بد است وزر و وبالى که بر دوش مى گیرند.
26) کسانى هم که پیش از اینان بودند نیرنگ زدند، پس فرمان خدا بر این که تزویرشان از پایه هاى آن فرو ریزد در رسید و سقف آن نیز از بالا بر سرشان فرو ریخت و نیرنگشان بى ثمر شد، و عذاب از جایى که گمان نمى کردند به سراغشان آمد.
269
269