24) خدا به آدم و همسرش و ابلیس گفت: به زمین فرود آیید در حالى که دشمن یکدیگر خواهید بود و در زمین تا مدتى قرار و بهره اى خواهید داشت.

25) و به آنان ( آدم و همسرش و فرزندانشان ) گفت: در زمین زندگى مى کنید و در آن جا مى میرید و از آن جا بیرون آورده خواهید شد.

26) اى فرزندان آدم، ما براى شما جامه اى که شرمگاه هاى شما را بپوشاند و پوششى که مایه آرایش و زیبایى شما باشد پدید آوردیم، و جامه اى که شما را از زشتى ها و گناهان مصون دارد که آن تقوا و پرهیزگارى است براى شما بهتر و ضرورى تر است. این از آیات خداوند است، آن را مقرّر داشتیم باشد که توجه کنند و دریابند.

27) اى فرزندان آدم، مبادا شیطان شما را بفریبد همان گونه که پدر و مادر شما را با نیرنگ از آن بهشت بیرون کرد در حالى که جامه آن دو را از تنشان بیرون مى آورد تا شرمگاه هایشان را به آنان بنمایاند. همانا او و گروهش شما را از جایى که آنان را نمى بینید مى بینند. به یقین ما شیطان ها را سرپرست کسانى قرار داده ایم که ایمان نمى آورند.

28) و چون کار زشتى کنند مى گویند: پدرانمان را بر آن یافته ایم و خدا نیز ما را بدان فرمان داده است. بگو: خدا به کار زشت فرمان نمى دهد. آیا چیزى را که نمى دانید به خدا نسبت مى دهید ؟

29) بگو: پروردگارم به عدل و داد فرمان داده است و این که در هر عبادتگاهى که به عبادت او مى پردازید تمام توجه خود را به او کنید و او را بخوانید در حالى که اطاعت و عبادت خود را ویژه او مى کنید. چنان که در آغاز شما را آفرید و دو گروه شدن را براى شما مقرر کرد و همین گونه به سوى او بازمى گردید.

30) گروهى را هدایت کرد و گروهى گمراهى بر آنان حتمى گشت، زیرا شیاطین را به جاى خدا سرپرست خویش گرفتند و گمان مى کنند که راه یافتگانند.