25) و به کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند نوید ده که براى آنان در آخرت بوستان هایى انبوه از درختان است که از زیر آنها جوى ها روان است. هرگاه میوه اى از آن باغ ها روزىِ آنان شود گویند: این همان چیزى است که پیش از این در دنیا روزى ما شده بود، و آن را در حالى که همانند است برایشان مى آورند، و در آن جا همسرانى پاک و پیراسته خواهند داشت و در آن جا جاودانه خواهند بود. 26) خداوند از این که به پشه اى یا فراتر از آن مثَل زند پروا ندارد. پس کسانى که ایمان آورده اند مى دانند که آن حق است و از جانب پروردگارشان است، و امّا کسانى که کافر شده اند مى گویند: خدا از این مثل چه هدفى داشته است ؟ خدا بسیارى را بدان گمراه و بسیارى را بدان هدایت مى کند، ولى جز فاسقان را به وسیله آن گمراه نمى کند.
27) فاسقان کسانى اند که عهدشان را که با خدا پس از آن که بر آن پیمانى استوار بسته اند مى شکنند و آنچه را خداوند به پیوستن آن فرمان داده است مى گسلند، و با انجام کارهاى ناشایسته، در زمین تباهى به بار مى آورند. آنانند زیانکاران.
28) چگونه ]ربوبیّت[ خدا را انکار مى کنید ؟ در حالى که شما مردگانى بودید که خدا به شما حیات بخشیده است، سپس شما را مى میراند و بار دیگر زنده مى کند، آن گاه به سوى او باز گردانده مى شوید.
29) اوست آن که همه آنچه را در زمین است براى شما آفرید، وانگهى به آفرینش آسمان پرداخت و آنها را براى شما به صورت هفت آسمان سامان داد، و او به هر چیزى داناست.