22) و از میان شما، آنان که ثروتى بیش از مخارج خویش دارند و از گشایش روزى برخوردارند، نباید از انفاق به خویشاوندان و مستمندان و هجرت کنندگانِ در راه خدا کوتاهى کنند; هر چند آنان دچار خطاها و لغزش هایى شده باشند. توانگران باید خطاى آنان را ببخشند و از لغزششان چشم پوشى کنند. آیا دوست ندارید که خدا گناهانتان را بیامرزد ؟ و خداوند آمرزنده و مهربان است.

23) به یقین، کسانى که زنان پاکدامنِ بى خبر مؤمن را به فحشا متهم مى کنند، در دنیا و آخرت لعنت شده و از رحمت خدا دور گردیده اند، و براى آنان عذابى بزرگ خواهد بود.

24) آن عذاب در روزى است که زبان ها و دست ها و پاهایشان بر ضدّ آنان به آنچه مى کردند گواهى مى دهند.

25) در آن روز خداوند جزاى بایسته آنان را به تمام و کمال به آنان مى دهد، و آن روز خواهند دانست که خداست حق روشن و آشکار.

26) زنان پلید از آنِ مردان پلیدند و مردان پلید از آنِ زنان پلید. و زنان پاک از آنِ مردان پاکند و مردان پاک از آنِ زنان پاک. اینان به خاطر پاکى و ایمانشان، از تهمت هایى که درباره شان مطرح مى کنند برکنارند. براى آنان آمرزش و روزى ارجمند ( زندگى پاک در دنیا و پاداش نیکو در آخرت ) خواهد بود.

27) اى کسانى که ایمان آورده اید، به خانه هایى که خانه هاى شما نیست وارد نشوید تا به ساکنانش آشنایى دهید و ورود خود را بر آنان، اعلام نمایید و بر اهل آن سلام کنید. این براى شما بهتر است، باشد که در اثر پاى بندى به این شیوه پسندیده همواره وظایف اجتماعى خود را به خاطر داشته باشید.