24) این رویگردانى بدان سبب است که گفتند: آتش دوزخ جز روزهایى اندک به ما نمى رسد ]هر چند گناهانمان بسیار باشد[، و همین سخن دروغ که آن را ساخته و به خود تلقین کرده تا باورش نموده اند، آنان را در دینشان فریفته است.

25) پس چگونه خواهد بود حالشان هنگامى که آنان را براى روز قیامت که هیچ تردیدى در آن نیست گرد آوریم و به هر کسى آنچه فراهم آورده است بى کم و کاست داده شود ؟ و بر آنان ستم نمى رود.

26) بگو: خداوندا، اى کسى که فرمانروایى ملک توست، به هر که خواهى فرمانروایى مى بخشى و از هر که خواهى فرمانروایى باز مى ستانى. هر که را خواهى ارجمند مى دارى و هر که را خواهى خوار مى سازى، زیرا نیکى ها همه به دست توست، چرا که تو بر هر کارى توانایى.

27) پیوسته با کاستن از ساعات روز، و افزودن آن بر شب، شب را در روز فرو مى برى و با کاستن از ساعات شب و افزودنش بر روز، روز را در شب فرو مى برى. زنده را از مرده و مرده را از زنده پدید مى آورى و هر که را خواهى، بدون درخواست عوض از او روزىِ فراوان مى دهى.

28) مؤمنان نباید کافران را به جاى مؤمنان دوست و یاور گیرند، و هر کس چنین کند، در هیچ حال از حزب خدا نیست، مگر این که به راستى از آنان بترسید. طرح دوستى با کافران کیفر حتمى خدا را در پى دارد، ازاین رو خدا شما را از کیفر خود مى ترساند، و بازگشت همگان به سوى اوست.

29) بگو: اگر آنچه را که در سینه هایتان است نهان دارید یا آشکارش سازید خدا آن را مى داند و از آنچه در آسمان ها و از آنچه در زمین است خبر دارد، و خدا بر هر کارى تواناست.