26) و همه کسانى که در آسمان ها و زمینند مملوک اویند; پس حق اوست که آنان را از سراى دنیا به سراى آخرت کوچ دهد. همه کسانى که در آسمان ها و زمینند ( فرشتگان، جنیان و آدمیان ) خاضعانه به فرمان او گردن نهاده اند.

27) و اوست آن که موجودات را نخست پدید مى آورد، سپس آنها را با آفرینشى جدید به سوى خود باز مى گرداند. تجدید حیات و بازگرداندن آنها براى او در نهایت آسانى است، زیرا هر کمالى که در آسمان ها و زمین هست، خداوند برتر از آن را که مطلق و نامتناهى است داراست، چرا که او عزیز است و ذلت و کاستى در او راه ندارد. و حکیم است و در کارش هرگز سستى راه نمى یابد.

28) خداوند براى شما از خودتان مَثَلى زده و آن این است: آیا شما از میان بردگان زرخرید خود که مالک آنهایید، در آنچه روزى شما کرده ایم شریکانى دارید به گونه اى که شما و آنان در آن روزى ها حقى برابر داشته باشید و از این که بدون رخصتشان در آن اموال، تصرّف کنید، بهراسید همان گونه که از شریکان همسان خود که آزادند مى هراسید ؟ هرگز چنین نیست که بردگانتان شریک شما باشند و تصرف شما در اموالتان با رخصت آنان باشد. پس چگونه ممکن است آفریده هاى خداوند که همگى مملوک اویند شریک وى و شایسته پرستش باشند ؟! خداوند این گونه، آیات خود را براى مردمى که به عقل خویش درمى یابند به روشنى بیان مى کند.

29) ولى مشرکان باورهایشان را براساس علم و خِرد استوار نساخته اند، بلکه این ستمکاران از هواهاى نفسانى خود پیروى کرده اند. پس کسانى را که خداوند به خاطر ستم هایشان به گمراهى افکنده است چه کسى هدایت مى کند ؟ آنان هدایت کننده اى ندارند و یاورانى نخواهند داشت که آنان را یارى دهند و نجاتشان بخشند.

30) حال که روشن شد آفرینش و تدبیر در اختیار خداوند است و او هیچ گونه شریکى ندارد و کسانى که از وى روى گردانده اند در قیامت راه نجاتى ندارند، پس روى خود را به سوى این دین ] تسلیم خدا بودن [ بگردان و $بى آن که به راست یا چپ گرایش یابى، تنها به آن چشم بدوز. بر این دین پایدار باش; دینى که فطرت خدادادیت تو را به آن گرایش مى دهد; همان فطرتى که خداوند همه انسان ها را بر آن آفریده است. آفرینش خدا دگرگونى ندارد و با اختلاف افراد و اختلاف زمان ها و مکان ها، تغییر و تبدیل نمى پذیرد. این است دین استوار ولى بیشتر مردم نمى دانند.

31) تو و پیروانت بى هیچ انحرافى به این دین روى آورید و به درگاه خدا بازآیید و از او پروا کنید و نماز را برپا دارید و از مشرکان مباشید.

32) از کسانى نباشید که براساس هواهاى نفسانى خود در دینشان اختلاف کردند و یکپارچگى آن را از بین بردند و به گروه هاى پراکنده اى که هر یک پیرو اندیشه اى است تقسیم شدند و هر گروهى به آیینى که برگزیده است شادمان است.