صفحه اصلی
صفحه من
حامیان ما
درباره ما
راهنما
قرآن کریم
آموزش
نکته ها و پیام ها
جستجو
پرسش و پاسخ
دانلود
مقالات
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
<-- انتخاب کنید
لطفاً کمی صبر کنید ...
انتخاب آيه :
1- حمد
2- بقرة
3- آل عمران
4- نساء
5- مائدة
6- انعام
7- اعراف
8- انفال
9- توبة
10- یونس
11- هود
12- یوسف
13- رعد
14- ابراهیم
15- حجر
16- نحل
17- اسراء
18- کهف
19- مریم
20- طه
21- انبیاء
22- حج
23- مومنون
24- نور
25- فرقان
26- شعراء
27- نمل
28- قصص
29- عنکبوت
30- روم
31- لقمان
32- سجدة
33- احزاب
34- سبا
35- فاطر
36- یس
37- صافات
38- ص
39- زمر
40- غافر
41- فصلت
42- شوری
43- زخرف
44- دخان
45- جاثیة
46- احقاف
47- محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)
48- فتح
49- حجرات
50- ق
51- ذاریات
52- طور
53- نجم
54- قمر
55- الرحمن
56- واقعة
57- حدید
58- مجادلة
59- حشر
60- ممتحنة
61- صف
62- جمعة
63- منافقون
64- تغابن
65- طلاق
66- تحریم
67- ملک
68- قلم
69- حاقة
70- معارج
71- نوح
72- جن
73- مزمل
74- مدثر
75- قیامة
76- انسان
77- مرسلات
78- نبا
79- نازعات
80- عبس
81- تکویر
82- انفطار
83- مطففین
84- انشقاق
85- بروج
86- طارق
87- اعلی
88- غاشیة
89- فجر
90- بلد
91- شمس
92- لیل
93- ضحی
94- شرح
95- تین
96- علق
97- قدر
98- بینة
99- زلزال
100- عادیات
101- قارعة
102- تکاثر
103- عصر
104- همزة
105- فیل
106- قریش
107- ماعون
108- کوثر
109- کافرون
110- نصر
111- مسد
112- اخلاص
113- فلق
114- ناس
انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی
ترجمه آيات
تفسير آيات
انتخاب متن فارسی :
یس
جزء : بیست و دوم
وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً أَصْحابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ
13
إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَکَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ فَقالُوا إِنَّا إِلَيْکُمْ مُرْسَلُونَ
14
قالُوا ما أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا وَ ما أَنْزَلَ الرَّحْمنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَکْذِبُونَ
15
قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْکُمْ لَمُرْسَلُونَ
16
وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ
17
قالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنا بِکُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّکُمْ وَ لَيَمَسَّنَّکُمْ مِنَّا عَذابٌ أَليمٌ
18
قالُوا طائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَ إِنْ ذُکِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ
19
وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدينَةِ رَجُلٌ يَسْعي قالَ يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلينَ
20
اتَّبِعُوا مَنْ لا يَسْئَلُکُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُونَ
21
وَ ما لِيَ لا أَعْبُدُ الَّذي فَطَرَني وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
22
أَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لا تُغْنِ عَنِّي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً وَ لا يُنْقِذُونِ
23
إِنِّي إِذاً لَفي ضَلالٍ مُبينٍ
24
إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّکُمْ فَاسْمَعُونِ
25
قيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمي يَعْلَمُونَ
26
بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُکْرَمينَ
27
ترجمه جناب آقاي صفوي
13) داستان مردم انطاکیه روشنگر بشارت ها و هشدارهاى ماست. اى پیامبر، اهالى آن آبادى را آن گاه که فرستادگان ما بدان جا آمدند، براى مردم مَثَل بزن;
14) آن گاه که دو تن از رسولان خود را به سوى آنان فرستادیم ] و آنان مردم را به پرستش خداى یکتا و باور داشتن روز جزا فراخواندند [، ولى بى درنگ آن دو را تکذیب کردند; ما نیز با گسیل داشتن سوّمین فرستاده خود، آن دو تن را نیرومند ساختیم، پس هر سه نفر به مردم آن دیار گفتند: به یقین ما از جانب خدا به سوى شما به رسالت فرستاده شده ایم.
15) مردم در پاسخ گفتند: شما جز بشرى مانند ما نیستید و خداوند رحمان هیچ وحیى بر انسان فرو نفرستاده است، چرا که بشر شایسته نبوت و دریافت وحى نیست; ما نیز بشریم و هرگز از جانب خدا وحیى به ما نرسیده است، پس شما جز دروغ نمى گویید.
16) رسولان گفتند: بى تردید ما به سوى شما به رسالت فرستاده شده ایم و همین بس که پروردگارمان این را مى داند; لذا نه از تکذیب شما باکى داریم و نه نیازمند تصدیقتان هستیم.
17) و بر ما جز ابلاغ آشکار پیام الهى، تکلیف دیگرى نیست.
18) مردم آن دیار گفتند: ما ] امر [ شما را به فال بد گرفته ایم; به یقین اگر از این کار دست برندارید سنگسارتان مى کنیم و عذابى دردناک از ما به شما خواهد رسید.
19) فرستادگان ما گفتند: شومى شما با خود شماست. آن حق گریزى و باطل گرایى که در درونتان ریشه دارد، مایه شومى شماست. آیا اگر حق را براى شما یادآورى کنند آن را انکار مى کنید و آن را به فال بد مى گیرید و تهدید مى کنید ؟! شما مردمى هستید که بى اندازه مرتکب گناه شده اید، و همین موجب حق ناپذیرى شما شده است.
20) در این میان مردى از دورترین نقطه شهر شتابان آمد و گفت: اى قومِ من، از این رسولان پیروى کنید.
21) از کسانى که براى رسالت خود، مزدى از شما نمى طلبند و خود هدایت یافته اند پیروى کنید و دعوتشان را بپذیرید.
22) و بدانید که آفریننده آدمیان، تنها معبودى است که شایسته پرستش است; پس چیست مرا که نپرستم آن کسى را که مرا پدید آورده و شما همه به سوى او بازگردانده مى شوید و به سزاى کارهایتان مى رسید ؟!
23) آیا جز خدا معبودانى برگزینم که اگر خداى رحمان زیانى براى من بخواهد، شفاعت آنها چیزى از آن زیان را از من دور نمى سازد و ] خود نیز [ نمى توانند مرا نجات بخشند ؟!
24) اگر جز خدا معبودانى را پرستش کنم، در آن صورت قطعاً در گمراهى آشکارى خواهم بود.
25) اى فرستادگان خدا، همانا من به پروردگارتان ایمان آورده ام; پس گواهى مرا بر یگانگى خدا بشنوید و گواه باشید.
26) ولى مردم انطاکیه آن مرد مؤمن با اخلاص را به قتل رساندند، و بى درنگ از جانب خدا به او ندا رسید که: به بهشت در آى. آن مرد در آن سراى گفت: اى کاش، قوم من مى دانستند،
27) که پروردگارم گناهانم را بخشید و مرا از بزرگواران درگاهش قرار داد.
441
441