25) کسانى که به پیامبر کافر شده اند و پیوسته مردم را از راه خدا و مؤمنان را از ورود به مسجدالحرام ـ که ما آن را عبادتگاهى براى همه مردم قرار داده ایم به گونه اى که ساکنان آن جا و کسانى که از مناطق دیگر مى آیند در این بهرهورى حقى یکسان دارند ـ باز مى دارند، براى آنان عذابى دردناک خواهد بود، زیرا هر که در آن جا از روى ستم مردم را منحرف بخواهد، از عذابى دردناک به او خواهیم چشانید.

26) یاد کن زمانى را که جایگاه آن خانه ( کعبه ) را با وحیى که به ابراهیم کردیم محل عبادت او مقرر داشتیم، او را گفتیم: در پرستش من و انجام مراسم حج چیزى را شریک من مساز، و آن خانه را که جایگاه پرستش من است براى طواف کنندگان و کسانى که به نماز و عبادت مى ایستند و براى رکوع کنندگان و سجده کنندگان پاک گردان.

27) و به او گفتیم: در میان مردم بانگ برآور تا براى انجام مراسم حج در مسجدالحرام حضور یابند. اگر آنان را فراخوانى، پیاده و سوار بر شترانى لاغرمیان که از هر راه دورى فرا مى رسند نزد تو مى آیند،

28) تا منافع مادّى و معنوى را که برایشان فراهم است بنگرند و نام خدا را در روزهایى معیّن ( ایّام تَشریق ) به هنگام قربانى بر دام هایى که خدا روزى آنان کرده است ببرند. پس، از گوشت آنها بخورید و از آن به نیازمندان و تهیدستان نیز غذا دهید.

29) سپس حاجیان باید آلودگى هاى خود را بزدایند و از ناخن ها و موهاى خود بگیرند تا از احرام خارج شوند، و باید به نذرهایى که کرده اند وفا کنند و بر گِرد آن خانه کهن ( کعبه ) طواف نمایند.

30) اینهاست مناسک حج که براى ابراهیم و کسانى که پس از او مى آیند تشریع شده است. و هر کس محرّمات الهى را بزرگ بشمارد و از ارتکاب آنها پرهیز کند، این نزد پروردگارش براى او بهتر است. دام ها ـ جز آنچه بر شما خوانده مى شود ـ براى شما حلال شده است. پس از بت ها که پلیدند دورى کنید و از دام هایى که به نام آنها سربریده مى شود اجتناب نمایید و از گفتار باطل بپرهیزید;